Ανέλαβε επίσημα διοικητής του Νοσοκομείου Καρδίτσας ο Β. Βαρελάς (+Φώτο) Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Τοπική Επικαιρότητα
- Εκτύπωση
Και επίσημα νέος διοικητής του νοσοκομείου Καρδίτσας είναι από το μεσημέρι της Τρίτης ο κ. Βάιος Βαρελάς.
Η επιλογή του για την συγκεκριμένη θέση ήταν γνωστή εδώ και αρκετό καιρό και αναμενότανε η απόφαση να πάρει ΦΕΚ, ώστε να ολοκληρωθεί και το τυπικό μέρος. Μετά και αυτή την εξέλιξη είχαμε την Τρίτη την τελετή παράδοσης παραλαβής στο κατάμεστο αμφιθέατρο του νοσηλευτικού ιδρύματος, παρουσία ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού αλλά και εκπροσώπων φορέων.
Συγκεκριμένα η επίσημη ανάληψη καθηκόντων από το κ. Βαρελά έγινε παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Τιμόθεου, της βουλευτού Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σιωροπούλου - Κατσιαβριά, του διοικητή της 5ης ΥΠΕ κ. Ν. Αντωνίου, με τους τρεις προαναφερόμενους να απευθύνουν χαιρετισμό και τις ευχές του στο νέο διοικητή για επιτυχία στο έργο του.
Ακόμα παρέστησαν ο αντιπεριφερειάρχης Καρδίτσας κ. Β. Τσιάκος, ο δήμαρχος Καρδίτσας κ. Φώτης Αλεξάκος, ο διοικητής του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου Λάρισας κ. Παναγιώτης Νάνος, εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης και εκπρόσωποι επιστημονικών φορέων και Συλλόγων εργαζομένων στον τομέα της Υγείας.
Στον κ. Βαρελά τυπικά παρέδωσε η διευθύντρια της ιατρικής υπηρεσίας κ. Γραββάνη η οποία εκτελούσε και χρέη διοικητή μέχρι σήμερα.
Ο κ. Βαρελάς στην ομιλία του κατά την διάρκεια της εκδήλωσης αναφέρθηκε αρχικά στην προσφορά των ανθρώπων που το κενό διάστημα ανέλαβαν την διοίκηση του νοσοκομείου και συγκεκριμένα στην κ. Κατερίνα Γραββανη, που, όπως είπε, κάλυψε επάξια την υπεύθυνη θέση της εκτελώντας χρέη Διοικήτριας για όσο χρόνο απαιτήθηκε, τον κ Αθανασίου Κωνσταντίνο εκλεγμένο εκπρόσωπο των Ιατρών και την κ Μαρίνα Τέτσιου, εκλεγμένη εκπρόσωπο των εργαζομένων με τους αναπληρωτές τους κ. Λεωνίδα Σιδέρη και κ. Σωτήρη Τσιώλη.
Ακολούθως ο κ. βαρελάς σημείωσε τα εξής:
«Η σημερινή μας εκδήλωση πραγματοποιείται σε ιδιαίτερα δύσκολες και αντίξοες συνθήκες για την χώρα μας, με την Κυβέρνηση να έχει να αντιμετωπίσει από τη μια το ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλει το 3ο μνημόνιο, προκειμένου να απαλλαγούμε από την επιτροπεία και να ανοίξει ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση που οδήγησε σε φτωχοποίηση μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και από την άλλη, τις στρεβλώσεις του πολιτικού συστήματος, σε μια προσπάθεια να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις του κοινωνικού μετασχηματισμού. Ταυτόχρονα να επιχειρεί να συμβάλλει στην διαμόρφωση των προϋποθέσεων αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών στην Ε.Ε. και αμφισβήτησης της σημερινής αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης με στόχο την απαλλαγή από τη λιτότητα και την οικοδόμηση μιας δημοκρατικής και κοινωνικής Ευρώπης.
Για πρώτη φορά νοιώθουμε το μεγάλο βάρος της ευθύνης που έχουμε για να υλοποιήσουμε αυτά για τα οποία χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε και μάλιστα σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες. Είμαστε έτσι υποχρεωμένοι αλλά και αποφασισμένοι να δεχτούμε την οποιαδήποτε έντονη κριτική και την πολιτική αποδοκιμασία ακόμη, αν φανούμε ασυνεπείς απέναντι στις δεσμεύσεις και τις αρχές μας.
Το πρόβλημα της αναβάθμισης του δημόσιου συστήματος Υγείας, δεν είναι πρόσφατο. Υπήρχε και πριν τα μνημόνια. Το ΕΣΥ και όλοι οι άλλοι δημόσιοι φορείς παροχής υγείας, όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, χαρακτηρίζονταν από χρόνιες παθογένειες, που εκφράζονταν τόσο μέσω των γενικών δεικτών που καταγράφουν το επίπεδο υγείας όπως το προσδόκιμο επιβίωσης η παιδική θνησιμότητα κ.τ.λ., όσο και μέσω των προβλημάτων στην καθημερινή επαφή των πολιτών με το σύστημα υγείας όπως η δυνατότητα στην πρόσβαση, η δυσκολία στην παροχή έγκαιρης και ποιοτικής φροντίδας, η παράνομη συναλλαγή κ.τ.λ.
Δεν επιχειρήθηκε αναβάθμιση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και δημιουργία ολοκληρωμένου Συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας γιατί η πολιτική που εφαρμόστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολιτική που οδηγούσε σε βαθμιαία υποβάθμιση του δημόσιου τομέα ώστε ο χώρος των υπηρεσιών υγείας να αποτελέσει πεδίο δραστηριοποίησης του μεγάλου επιχειρηματικού ιδιωτικού τομέα. Η εφαρμογή των μνημονίων, επιδείνωσε την κατάσταση. Απωλέσθηκε η ασφαλιστική κάλυψη πολλών συνανθρώπων μας, μειώθηκαν οι δυνατότητες έγκαιρης κάλυψης με εξετάσεις και φάρμακα και επιδεινώθηκαν οι γενικοί δείκτες του επιπέδου υγείας.
Για την σημερινή Κυβέρνηση ο χώρος της υγείας αποτελεί κύριο πεδίο άσκησης κοινωνικής πολιτικής με ταξικό – προοδευτικό πρόσημο. Βασικό «εργαλείο» για την άσκηση της πολιτικής αυτής είναι ο δημόσιος τομέας, αναβαθμισμένος και απαλλαγμένος από όλες τις στρεβλώσεις και τις δυσλειτουργίες του, με το ρόλο του ιδιωτικού τομέα να είναι υποστηρικτικός – συμπληρωματικός και ελεγχόμενος για τις υπηρεσίας που παρέχει και για όσο διάστημα αυτό είναι αναγκαίο. Η κάλυψη των αναγκών θα είναι καθολική από το δημόσιο τομέα και αυτό σημαίνει βαθμιαία αντικατάσταση των ιδιωτικών υπηρεσιών από δημόσιες. Το πρώτο βήμα το γνωρίζετε όλοι σας από την προκήρυξη για την πρόσληψη των οκτώ υπαλλήλων για την φύλαξη της νεοϊδρυθείσας Ψυχιατρικής Κλινικής, θα ακολουθήσουν και νέες για την φύλαξη, την καθαριότητα και την σίτιση του Νοσοκομείου συνολικά.
Για να πετύχει το στόχο της όμως αυτό η Κυβέρνηση, επιβάλλεται αρχικά να εμποδίσει την κατάρρευση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, να το σταθεροποιήσει σε επίπεδο σχετικής επάρκειας και να προχωρήσει σταδιακά στην αναβάθμισή του με βαθμιαία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και με κυρίαρχο στοιχείο την ριζική ανασυγκρότηση και ολοκλήρωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας μέσα στη επόμενη πενταετία.
Αποτιμώντας τις μέχρι τώρα πρωτοβουλίες που έχουν παρθεί – να αναφέρω μερικές από αυτές
-επανατιμολογήσεις φαρμάκων και εργαστηριακών εξετάσεων,
-κλειστοί προϋπολογισμοί των νοσοκομείων για τα φάρμακα υψηλού κόστους,
-ηλεκτρονική διακυβέρνηση, κατάργηση εισιτηρίου των 5€, ρυθμίσεις για τους ανασφάλιστους,
-προσπάθεια επιτάχυνσης της κάλυψης των υποστελεχωμένων τμημάτων με προσωπικό, με ένα πλέγμα νομοθετικών ρυθμίσεων σε συνδυασμό με την προκήρυξη χιλιάδων θέσεων μόνιμου προσωπικού,
-ολοκλήρωση διαδικασίας αντικατάστασης των διοικήσεων των νοσοκομείων,
δρομολόγηση της στρατηγικού χαρακτήρα μεταρρύθμισης της αναδιοργάνωσης δηλαδή της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας κ.τ.λ.
μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι:
1. Οι ρυθμίσεις για τους ανασφάλιστους εξασφαλίζουν το δικαίωμα της καθολικής πρόσβασης σε εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας, παραμένει όμως το πρόβλημα ως προς τη συμμετοχή στα φάρμακα, κυρίως για χρόνια πάσχοντες ανασφάλιστους που χρειάζονται φάρμακα που δεν έχουν μηδενική συμμετοχή.
2. Παρά τις έντονες προσπάθειες του Υπουργείου για γρήγορη κάλυψη των κενών θέσεων σε υποστελεχωμένες δομές δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η εικόνα διάλυσης που επέφερε η υποχρηματοδότηση και η απώλεια 22.000 θέσεων από το ΕΣΥ τα προηγούμενα 5 χρόνια μνημονιακών πολιτικών, έχει αποκατασταθεί σε τέτοιο βαθμό που να το νοιώθουν οι πολίτες αλλά και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
3. Η διαδικασία για την υλοποίηση του σχεδίου αναδιοργάνωσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας καθυστερεί.
4. Παραμένουν σε εκκρεμότητα σοβαρά ζητήματα που αφορούν, την ύπαρξη, την οργανωτική ένταξη, την οργάνωση και τον τρόπο λειτουργίας των ΠΕΔΥ, των ΚΥ και του ΕΚΑΒ.
Τέλος, παράλληλα με την αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με τις ανωτέρω επισημάνσεις, οι προγραμματικές τομές που πρέπει να χαρακτηρίσουν την πολιτική που πιο πάνω αναφέρθηκε επιγραμματικά σχετίζονται με:
1. Την αναδιοργάνωση της λειτουργίας των νοσοκομείων που εκτός από την αντιμετώπιση των ελλείψεων σε προσωπικό και αναγκαίο εξοπλισμό θα πρέπει να επικεντρωθεί κυρίως
α) στην αύξηση των λειτουργικών κλινών των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας
β) στη λειτουργία αυτόνομων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών
γ) στην αντιμετώπιση της πέραν του πρωινού ωραρίου τακτικής λειτουργίας των Νοσοκομείων.
2. Τη διοικητική ανασυγκρότηση του ΕΣΥ, με την δημιουργία θεσμών κοινωνικού ελέγχου, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία των διοικήσεων και την αποτελεσματικότερη λειτουργία.
3. Την ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και την αναμόρφωση της πολιτικής για τις εξαρτήσεις.
4. Τις παρεμβάσεις για το ανθρώπινο δυναμικό με αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε όλες τις κατηγορίες και κλάδους του υγειονομικού προσωπικού και με ιδιαίτερη πολιτική για τους ειδικευόμενους γιατρούς ώστε να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις αξιοπρεπούς παραμονής των νέων γιατρών στην χώρα μας.
5. Την αυξημένη χρηματοδότηση και αποτελεσματική διαχείριση των πόρων.
Και τέλος
6. Την πολιτική για το φάρμακο, που θα στοχεύει εκτός από τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής σε συνδυασμό με την εξυγίανση της αγοράς και στην δημιουργία συνθηκών απαλλαγής της χώρας μας από την εξάρτηση από τις πολυεθνικές».