Φάκελος Αναγέννηση: Για όλα φταίνε τα κοράκια οι διαιτητές; Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
Μετά και το παιχνίδι της Τετάρτης 5 Ιανουαρίου 2011 που τόσα πολλά έγιναν μα πιο πολύ περισσότερα ακούστηκαν, θα επιχειρήσουμε με όσο το δυνατόν πιο καθαρό μυαλό να φωτίσουμε (χωρίς να είμαστε οι καθήλην αρμόδιοι) τι οδήγησε παίκτες, κόσμο και διοίκηση σε αυτό το ξέσπασμα και αν αυτό πηγάζει από κάποια κατάφορη ή τεχνητή αδικία.
Για να γίνει αυτό θα κάνουμε μια αναδρομή στα όσα προηγήθηκαν από το Καλοκαίρι και έπειτα, έτσι όπως εμείς τα ζήσαμε.
Η ομάδα λοιπόν "αιχμάλωτη" για τους λόγους που όλοι γνωρίζουμε, βρέθηκε ένα μήνα πριν την εκκίνηση του πρωταθλήματος να μην γνωρίζει σχεδόν σε ποια κατηγορία θα αγωνιστεί, χωρίς να έχει πρόεδρο, προπονητή, αλλά και έμψυχο δυναμικό. Με γρήγορες κινήσεις της τελευταίας στιγμής από ανθρώπους της πόλης μας αποτρέπεται το μοιραίο και αρχίζουν να γίνονται βιαστικά βήματα για να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος.
Η ομάδα βρίσκει πρόεδρο, προπονητή και παίκτες, ξεκινά στα πεταχτά προετοιμασία ενώ δίνει και κάποια φιλικά στα οποία παρουσιάζεται μια θετική εικόνα. Στη συνέχεια έρχονται τα πρώτα επίσημα παιχνίδια με τρία αρνητικά αποτελέσματα (ωστόσο ως ένα βαθμό φυσιολογικά αφού είναι παιχνίδια εκτός έδρας). Έπειτα τα χαμόγελα αρχίζουν να ανθίζουν αφού η ομάδα της Αναγέννησης κάνει ένα σερί τριών νικών, μιας ισοπαλίας και μιας ήττας εκμεταλλευόμενη κυρίως την έδρας της που πάντα ήταν το βασικό της όπλο. Νίκες που ήρθαν όμως επί αδύναμων ομάδων εκτός έδρας και οι οποίες σε συνδυασμό με την κατά κοινή ομολογία καλή απόδοση ξεγέλασαν ως φαίνεται παίκτες, τεχνικό τμήμα, διοίκηση και κόσμο και καλλιέργησαν προσδοκίες που δεν ήταν δυνατό να υλοποιηθούν.
Ακολούθησε το παιχνίδι με την Βέροια στην Καρδίτσα όπου όλα πήγαν στραβά και για ακόμα μια φορά δικαιώθηκε ο Όσιμ για τον χαρακτηρισμό που είχε αποδώσει στην μπάλα. Το παιχνίδι αυτό στις 15 Νοεμβρίου 2010 ήταν η αρχή της καθίζησης και η τελευταία καλή εμφάνιση της ομάδας που όμως δεν συνοδεύτηκε με θετικό αποτέλεσμα (2-3). Ακολούθησαν άλλες επτά ήττες και μια ισοπαλία που έφεραν την ομάδα στην προτελευταία θέση του πίνακα βαθμολογίας ενώ την οδήγησαν και σε αλλεπάλληλες αλλαγές στον πάγκο της ομάδας που ως φαίνεται επέδρασαν επίσης αρνητικά.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι όπως έδειξε η συνέχεια, τελειώσαν και τα «καύσιμα» των παικτών σε ότι έχει να κάνει με τις αντοχές και τις δυνάμεις τους από την προετοιμασία του Καλοκαιριού. Ως γνωστόν η προετοιμασία πάντα δείχνει πόσο σωστή ήταν στο πέρασμα του χρόνου και για την Αναγέννηση δεν ήταν πλήρης (για τους λόγους που προαναφέραμε) και ήταν θέμα χρόνου να συμβεί, διαφορετικά αν ήταν με είκοσι ημέρες να βγαίνει ολόκληρο πρωτάθλημα θα το ακολουθούσαν όλες οι ομάδες εν αντιθέσει με όσα συμβαίνουν σε παγκόσμια κλίμακα ακόμα και σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.
Στο παιχνίδι της Τετάρτης υπήρχε έντονο το άγχος για την κατάκτηση του επιθυμητού αποτελέσματος αφού τα βαθμολογικά περιθώρια είχαν στενέψει αρκετά. Υπήρχαν όμως και πάλι πολλές προσδοκίες που ως φαίνεται είχαν καλλιεργηθεί τόσο από την αλλαγή προπονητή και την ενσωμάτωση κάποιων νέων παικτών, όσο και από την δυναμική του αντιπάλου που επιβάρυναν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Καλύτερα με άλλα λόγια να αντιμετώπιζε κάποια ομάδα που πρωταγωνιστούσε στο πρωτάθλημα παρά τον Θρασύβουλο που θεωρούνταν του «χεριού» της.
Κάνοντας μια παρένθεση εδώ, θα πρέπει να κάνουμε και μια αναφορά στην διαιτησία που είχε ως το συγκεκριμένο παιχνίδι η Αναγέννηση και που πάλι και εδώ με ευθύνη κυρίως των μέσων ενημέρωσης είχε καλλιεργηθεί μια υπέρμετρη κατά την ταπεινή μας γνώμη άποψη, ότι η Αναγέννηση έχει σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια της μέχρι σήμερα «σφαγεί» από την διαιτησία. Αυτό κατά την άποψή μας δεν είναι αληθές και μόνο ως ένα σημείο διεκδικεί δόσεις αλήθειας χωρίς να σημαίνει ότι αγνοούμε ότι σε όλες τις κατηγορίες όλων σχεδόν των αθλημάτων υπάρχουν «πατρίκιοι και πληβείοι».
Και ερχόμαστε στην φάση της Τετάρτης του οφσάιντ γκολ με τον Ντοριβάλ, που όσο και αν προσπαθήσαμε να διαπιστώσουμε πρόθεση στον επόπτη δεν κατορθώσαμε να τη βρούμε. Η τηλεοπτική εικόνα δεν ξεκαθαρίζει τη φάση αφού η κάμερα δεν είναι στην ίδια ευθεία, ωστόσο σε καμία περίπτωση η φάση δεν είναι καθαρή και κάτι που μπορείς να πεις ότι κραυγαλέα ο επόπτης είχε πρόθεση να αδικήσει την ομάδα. Όλοι ωστόσο επηρεασμένοι απ’ όσα προαναφέραμε, μίλησαν για κατάφορη αδικία η οποία την ώρα του αγώνα μπορεί να δικαιολογείται ως ένα πάλι σημείο αλλά δεν δικαιολογείται όταν το παιχνίδι έχει ολοκληρωθεί και υπάρχει χρόνος για περισυλλογή.
Στη φάση του fair play όπου και πάλι ακούστηκαν πολλά κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον διαιτητή αλλά και την ομάδα των φιλοξενουμένων που ολοκλήρωσε (επιτυχώς) την επίθεσή της. Υπάρχει τραυματισμός δύο παικτών, από ένας για κάθε ομάδα, δεν είναι χτυπήματα που μπορεί να εγκυμονούν κινδύνους για την ζωή τους και άρα σωστά οι υπόλοιποι παίκτες συνεχίζουν το παιχνίδι τους και προς κακή τύχη της ομάδας της Αναγέννησης η μπάλα καταλήγει στα δίκτυα της και ουσιαστικά το παιχνίδι εκεί ολοκληρώνεται με ταυτόχρονη απώλεια ελπίδων για παραμονή στην κατηγορία. Αναρωτιόμαστε αν η φάση γινόταν ανάποδα με το ίδιο σκορ οι παίκτες της Αναγέννησης θα βγάζαν την μπάλα εκτός; Πόσες φορές αλήθεια ως θεατές ή τηλεθεατές δεν έχουμε αγανακτήσει με τις συχνά άνευ ουσίας διακοπές για μικροτραυματισμούς ή υποτιθέμενους τραυματισμούς;
Τέλος για την φάση του πέναλτι δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται κάποια διευκρίνιση. Με το σκορ 0-2 και καθυστερήσεις μόνο να απομένουν, δεν χρειαζόταν ο διαιτητής να «παίξει» τους φιλοξενούμενους. Αυτό είδε, αυτό έδωσε με άλλα λόγια και μπορεί να κριθεί γενικά ως καλός η κακός διαιτητής αλλά από τις τρεις προαναφερόμενες φάσεις δεν προκύπτει κάποια εσκεμμένη αδικία για την ομάδα της Αναγέννησης.
Το μέλλον ωστόσο για την Αναγέννηση δεν είναι απαραίτητα δυσοίωνο. Είναι σίγουρο ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πολύ κακή βαθμολογική κατάσταση. Ωστόσο στον αγώνα της Τετάρτης έδειξε μετά από πολύ καιρό σημεία ζωής και πάνω σε αυτά πρέπει να δουλέψει ώστε το επόμενο διάστημα να προσπαθήσει να διεκδικήσει έστω και μέσω των play out την παρουσία της ξανά στην κατηγορία της Football League. Η απόσταση 4-5 βαθμών δεν είναι απαγορευτική όταν ακόμα υπάρχουν 18 αγωνιστικές.
Αυτό που χρειάζεται όμως είναι γερά πόδια να στηριχτεί πάνω στις δικές της δυνάμεις που έχει και που είναι οι παίκτες της, και ο κόσμος της και ταυτόχρονα να αποκτήσει αυτογνωσία για τα λάθη της έτσι ώστε να προσπαθήσει να τα διορθώσει και να μην τα «σκεπάζει» κάτω από χαλί ρίχνοντας τις ευθύνες σε άλλους.
KarditsaLive.Net