Η εκδρομή του Συλλόγου Φίλων Σιδηροδρόμου Τρικάλων σε Σέρρες, Κιλκίς και Γουμένισσα
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Τρίκαλα
Ο Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου Τρικάλων προσέθεσε ακόμη μία πετυχημένη εκδρομή στο ενεργητικό του, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 26 και 27 Νοεμβρίου στην Μακεδονία και συγκεκριμένα στα Άνω και Κάτω Πορρόια, στη Ροδόπολη, στις Σέρρες, στη Βυρώνεια, στη λίμνη Κερκίνη, στο Κιλκίς και στη Γουμένισσα.
Το Σάββατο πρωί πρωί ξεκινήσαμε οδικώς από τα Τρίκαλα και πρώτος μας προορισμός ήταν τα Κάτω Πορρόια Σερρών, στα οποία φτάσαμε το μεσημέρι μετά από μια σύντομη στάση για καφέ στο δρόμο. Στα Κάτω Πορρόια μας περίμενε το ξενοδοχείο μας με το εστιατόριό του, για να πάρουμε το γεύμα μας δίπλα στο τζάκι, απολαμβάνοντας το πολύ ωραίο τοπίο της γύρω περιοχής. Στη συνέχεια πήγαμε στα Άνω Πορρόια, τα οποία βρίσκονται στους πρόποδες του όρους Μπέλλες. Εκεί θαυμάσαμε τα χαρακτηριστικά της Μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής, περπατώντας στα γραφικά σοκάκια του χωριού και στην πλατεία με τα αιώνια πλατάνια, την εκκλησία με το εντυπωσιακό της καμπαναριό, το μνημείο των πεσόντων και το παλιό σχολείο. Περίσσεψε ακόμα χρόνος για καφεδάκι και φυσικά δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε το παραδοσιακό καζάν ντι πι στην καφετέρια του συνεταιρισμού γυναικών των Πορροΐων.
Επόμενη στάση μας ήταν η Ροδόπολη Σερρών με τον σιδηροδρομικό της σταθμό, που εξυπηρετεί όλους τους κατοίκους της περιοχής των Πορροΐων. Αφού πρώτα περπατήσαμε για λίγο στην άλλοτε ακμάζουσα κωμόπολη με το ιδιαίτερο μακεδονίτικο χρώμα, πήραμε το σούρουπο το τρένο για τις Σέρρες. Μετά από μία ώρα σιδηροδρομικής διαδρομής περίπου, φτάσαμε στην όμορφη πόλη των Σερρών. Ο ελεύθερος χρόνος μας αφιερώθηκε σε βόλτες, καφέδες, μπουγάτσες, και φυσικά στους περίφημους ακανέδες της πόλης.
Αποχαιρετήσαμε λοιπόν τις Σέρρες με τους ωραίους πεζοδρόμους, γιατί έπρεπε να μεταβούμε στον μεθοριακό σταθμό της Βυρώνειας, όπου ανταμωθήκαμε με την ιστορία. Στο Χατζή Μπεϊλίκ (όπως λεγόταν παλιά η Βυρώνεια) βρισκόταν το στρατηγείο του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ κατά το Β’ Βαλκανικό πόλεμο. Εκεί, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος μαζί με τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο δέχτηκαν την 1η Ιουλίου του 1913 την αντιπροσωπεία της Βουλγαρίας για την υπογραφή της ανακωχής μετά τη νίκη της Ελλάδας. Στον σταθμό που σήμερα λειτουργεί ως ταβέρνα μας περίμεναν μόνο ευχάριστες εκπλήξεις. Δοκιμάσαμε βουβαλίσιο κρέας και ακούσαμε ζωντανή μουσική από δύο καταπληκτικούς καλλιτέχνες που μας ξεσήκωσαν κυριολεκτικά! Το κέφι άναψε και κανένας δεν ήθελε να φύγει, παρ' ότι έπρεπε να μπει κι ένα τέλος, ώστε μπορέσουμε να ξεκουραστούμε για την επόμενη μέρα.
Το επόμενο πρωινό πήγαμε στη λίμνη Κερκίνη και επιβιβαστήκαμε σε δύο μεγάλες βάρκες για να την «κατακτήσουμε»!
Στα νερά της λίμνης μας περίμεναν τα φανταχτερά φλαμίνγκο που πετώντας δίπλα στις βάρκες μας διέλυαν την μελαγχολία του ομιχλώδους “Αγγελοπουλικού” τοπίου.
Μετά την Κερκίνη κατευθυνθήκαμε και πάλι στον γνώριμο σταθμό της Ροδόπολης, από όπου πήραμε με την καθιερωμένη πια χρονοκαθυστέρηση το τρένο για τον σταθμό της Κρηστώνης. Αφού λοιπόν ικανοποιήσαμε για άλλη μια φορά την δίψα μας για μια ακομα τρενοδιαδρομή φθάσαμε στο Κιλκίς, όπου κάναμε μια ωραία βόλτα στα δρομάκια, και στη χαριτωμένη μοντέρνα πλατεία της πόλης με τα τρεχούμενα νερά και τα αγάλματα των ιστορικών προσωπικοτήτων που την κοσμούν.
Επόμενος και τελευταίος προορισμός μας ήταν η Γουμένισσα όπου είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε ένα ωραίο τοπικό οινοποιείο, όπου ξεναγηθήκαμε στο αποστακτήριο και στο κελάρι του. Στο τέλος της ξενάγησης δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε κρασιά, να μυηθούμε στα μυστικά της γευσιγνωσίας των οίνων και να επιλέξουμε αυτά που μας άρεσαν περισσότερο. Ακολούθησε και μια βόλτα στη γραφική πόλη της Γουμένισσας με την όμορφη πλατεία στην οποία δεσπόζει το μνημείο των Γάλλων στρατιωτών, οι οποίοι στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, από τα τέλη του 1915, την είχαν έδρα τους. «Διαβάτα ενθύμου το Γάλλο στρατιώτη» γράφει το μνημείο που άφησαν πίσω τους οι Γάλλοι αναχωρώντας τον Μάιο του 1917 μετά την νίκη της Αντάντ απέναντι στον Βουλγαρικό στρατό. Τυχεροί σταθήκαμε και όσοι είδαμε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, κτίσμα του 1864, η οποία ανακαινίσθηκε πρόσφατα. Πρόκειται για εκκλησία με θαυμάσιες τοιχογραφίες, η οποία θυμίζει τις πρωτοχριστιανικές βασιλικές.
Αφήνοντας τη Γουμένισσα πήραμε το δρόμο της επιστροφής, γεμάτοι όμορφες εικόνες, καινούριες εμπειρίες και ωραίες αναμνήσεις!
Κάπως έτσι τέλειωσε ακόμη μία εκδρομή του συλλόγου μας.
Σύντομα ελπίζουμε να είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε κι άλλες ωραίες εξορμήσεις.
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους ήταν κοντά μας!
Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου Τρικάλων