Δ.Σ. Λίμνης Πλαστήρα: Ο «εμφύλιος» φρέναρε την «συμφιλίωση» και την «ομοψυχία» Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Τοπική Επικαιρότητα
- Εκτύπωση

Μετά από μία ώρα περίπου συζήτησης στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο Λίμνης Πλαστήρα και αφού στο τέλος συμφώνησαν ότι διαφωνούν, το θέμα που αφορούσε κατά το ένα σκέλος την κήρυξη του 2023 ως έτους τιμής και μνήμης του Ολοκαυτώματος των κοινοτήτων της Λίμνης Πλαστήρα από τους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές το 1943 και κατά το δεύτερο σκέλος το χαρακτηρισμό του ως έτους Ειρήνης συμφιλίωσης και Εθνικής Ομοψυχίας, οδηγήθηκε σε αναβολή στο σύνολό του.
Βασική αιτία αυτής της εξέλιξης οι αναφορές στον εμφύλιο, η ευαισθησία αυτών των θεμάτων, ειδικά για την Τ.Κ. Μορφοβουνίου που μετρά πολλά θύματα και έχει ακόμα ανοιχτές πληγές, όπως και η προοπτική αναγραφής ονομάτων θυμάτων.
Προς το τέλος της συζήτησης και με προφανές το πρόβλημα που δημιουργούνταν ο κ. Νάνος που ήταν και ο εισηγητής πρότεινε την αφαίρεση από την εισήγηση του κομματιού που αφορά στον εμφύλιο και την ανέγερση μνημείου χωρίς ονόματα, όπως είχε προτείνει σαν μέση λύση και ο κ. Τσιαντής. Τελικά ζητήθηκε να φέρει νέα εισήγηση σε σύντομο χρονικό διάστημα, που θα λαμβάνει υπόψιν τις απόψεις των παρατάξεων και θα δίνει την δυνατότητα επίτευξης ομοφωνίας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά.
Εισηγούμενος το θέμα ο κ. Νάνος ανέφερε ότι το 2023 συμπληρώνονται 80 χρόνια από το κάψιμο των χωριών Μορφοβούνι και Μεσενικόλα από τους Ιταλούς τον Ιούνιο του 1943 και το κάψιμο όλων σχεδόν των κοινοτήτων του σημερινού Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, από τους Γερμανούς τον Νοέμβρη – Δεκέμβρη του 1943, οι οποίοι ισοπέδωσαν τα χωριά και εκτέλεσαν όσους βρήκαν μπροστά τους. Παράλληλα την ίδια χρονιά σημειώνονται τραγικά γεγονότα που σημάδεψαν την Ιστορία του τόπου μας, αλλά και της χώρας της ίδιας, όπως ο Εμφύλιος που ακολούθησε.
Στην μακροσκελή εισήγηση που είχε διανεμηθεί στους δημοτικούς συμβούλους παρατίθεντο ιστορικά γεγονότα από εκείνη την εποχή και υπήρχαν και άλλες αναφορές στον εμφύλιο όπως αυτή που έλεγε «Ξεχωριστά μνημονεύουμε την πρώτη Εμφύλια σύγκρουση στα Άγραφα, η οποία έγινε στις 3 Μάρτη του 1943 στο Βουνέσι, με τον «αφοπλισμό Κωστόπουλου - Σαράφη» και των 140 αντρών, οι οποίοι προέρχονταν επί το πλείστον από το Στρατό και τη Χωροφυλακή και βγήκαν οργανωμένα στην Αντίσταση».
Τέλος πρότεινε την Κήρυξη του 2023 ως Έτους Μνήμης Ολοκαυτώματος, τον χαρακτηρισμό του 2023 ως Έτους Ειρήνης Συμφιλίωσης και Εθνικής Ομοψυχίας, την ανέγερση μνημείων πεσόντων, ονοματοδοσίες οδών και πλατειών, όπως θα προκύψουν από προτάσεις, Δήμου, Τοπικών Συμβουλίων, Πολιτιστικών Συλλόγων και φορέων του Δήμου και την οργάνωση πολιτιστικών και άλλων εκδηλώσεων, με τίτλο «Μνήμες Πολέμου – Ρίζες Ειρήνης και Προόδου».
Εδώ αξίζει να επισημάνουμε, για να φανεί το πόσο έντονα συγκινησιακά ήταν φορτισμένη η ατμόσφαιρα με το θέα του εμφυλίου, ότι ο κ. Παΐσης κατά την τοποθέτησή του ήταν βουρκωμένος και δυσκολευόταν να μιλήσει.
Επικεντρώνοντας στους επικεφαλής των παρατάξεων, αναφέρουμε ότι ο κ. Τσιαντής υποστήριξε πως πρόκειται για ένα ακραία σοβαρό ζήτημα, για το οποίο η διαβούλευση που έγινε ήταν ανεπαρκής. Τόνισε ότι ο εμφύλιος είναι μία μαύρη σελίδα με θύμα την Ελλάδα και πως στο Μορφοβούνι δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει πολύ σκληρές και αρνητικές μνήμες.
Σημείωσε ακόμα ότι η αναγραφή ονομάτων θα φέρει αναμόχλευση παθών και θα δώσει τροφή σε κάποιους να δώσουν τις δικές τους υποκειμενικές ερμηνείες. Δεν είναι είπε, αναγκαία ούτε εξυπηρετεί την εθνική συμφιλίωση. Μπορούμε όμως, κατέληξε, να δούμε σε άλλο χρόνο, την δημιουργία ενός μνημείου εθνικής συμφιλίωσης χωρίς ονόματα.
Από την πλευρά του ο κ. Ελευθερίου υπογράμμισε ότι η εισήγηση όχι εσκεμμένα προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία και να κρατήσει ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε μια σειρά γεγονότων με πολύ διαφορετική πολιτική αφετηρία.
Δεν είναι το ίδιο, είπε σε άλλο σημείο, αυτός που σκοτώθηκε σε μία μάχη με αυτόν που σκοτώθηκε από ένα «ντου» σε ένα χωριό. Και δεν μπορεί να εξισώνεται το θύμα με τον θύτη. Δεν έγιναν όλα απ’ όλους όπως παρουσιάζεται. Ο Δημοκρατικός στρατός κατέληξε, δεν μπήκε ποτέ σε χωριά να εκτελέσει άνανδρα.
Κλείνοντας ο κ. Νάνος σημείωσε πως γίνεται αντιληπτό πως δεν υπάρχει ετοιμότητα να συζητηθεί αυτό το θέμα. Χαρακτήρισε την εισήγηση τεκμηριωμένη αλλά επειδή, είπε, δεν έχει νόημα να μιλάμε για συμφιλίωση και ομοψυχία και να διαφωνούμε, ανακοίνωσε την απόσυρση του κομματιού για τον εμφύλιο και πρότεινε την ανέγερση μνημείου χωρίς ονόματα.
Τελικά αποφασίστηκε αναβολή με τις προϋποθέσεις που προαναφέραμε, με τον κ. Τσιαντή να χαρακτηρίζει την νέα πρόταση του δημάρχου βάση συναινετικής προσέγγισης.
Πρόταση για να κηρυχθεί «Μαρτυρικός Δήμος» καταθέτει ο Δ. Λίμνης Πλαστήρα
Την υποβολή πρότασης για να ανακηρυχθεί ο Δήμος Λίμνης Πλαστήρα σε μαρτυρικό Δήμο ενέκρινε το Δημοτικό συμβούλιο στην ίδια συνεδρίαση.
Η εισήγηση επί του θέματος έγινε από τον δήμαρχο Παναγιώτη Νάνο που αναφέρθηκε με ιστορικά στοιχεία στα γεγονότα του 1943, 80 χρόνια πριν, όταν κάηκαν το Μορφοβούνι και ο Μεσενικόλας από τους Ιταλούς κατακτητές τον Ιούνιο και όλες σχεδόν οι κοινότητες του σημερινού Δήμου Λίμνης Πλαστήρα, από τους Γερμανούς κατακτητές τον Νοέμβρη – Δεκέμβρη του 1943. Ο κ. Νάνος μίλησε για ισοπέδωση ορισμένων χωριών και εκτέλεση όσων βρήκαν μπροστά τους οι κατακτητές.
Η απόφαση για την υποβολή του αιτήματος πάρθηκε ομόφωνα με τον κ. Ελευθερίου να υπογραμμίζει ότι δεν διαφωνεί με την πρόταση αλλά βρίσκει λάθος την πολιτική προσέγγιση της εισήγησης, καθώς δεν αναφέρει ότι ήταν μία ιμπεριαλιστική επέμβαση, με φασιστικό περίβλημα, της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα.
Π.Κ.