Γ. Καραβίδας: "Η τοπική κοινωνία αντιδρά, πλέον, στις ανεμογεννήτριες!" ^Κύριο

Ο κόσμος ΑΝΤΙΔΡΑ, πλέον, στις ανεμογεννήτριες! Έστω και τώρα, τη στιγμή που το πρόβλημα της χτύπησε την πόρτα, η τοπική κοινωνία (αλλά όχι μόνο) ΑΝΤΙΔΡΑ!

Εμφανής, ωστόσο, η προσπάθεια και εκείνων που επιχειρούν να αντιστρέψουν το αρνητικό για τις ανεμογεννήτριες – αλλά και τις υπόλοιπες ΑΠΕ - κλίμα, που τείνει να επικρατήσει (και) στην τοπική μας κοινωνία, επικαλούμενοι αναγκαιότητα των ΑΠΕ για  την αντιμετώπιση της «κλιματικής αλλαγής» (μετονομασθείσα εδώ και λίγο καιρό σε «κλιματική κρίση»), προσπαθώντας να μειώσουν, παράλληλα, την εξαιτίας αυτών περιβαλλοντική καταστροφή.

Αποφεύγουν, ωστόσο, οι ίδιοι ν’ απαντήσουν σ’ ένα βασικό ερώτημα : Μπορούν οι ανεμογεννήτριες, τα φωτοβολταϊκά και τα μικρά υδροηλεκτρικά, που προωθούνται ως ΑΠΕ στη χώρα μας, να στηρίξουν  ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ το Δίκτυο, ηλεκτροδοτώντας, τη χώρα χωρίς εξάρτηση από το λιγνίτη, το φυσικό αέριο ή τις εισαγωγές λιγνιτικού ρεύματος από Βόρεια Μακεδονία και Τουρκία αλλά και πηρυνικού από Βουλγαρία;

Ο ΑΔΜΗΕ, πάντως, σαφώς υπονοεί ότι τούτο δεν είναι εφικτό (βλ. τελευταία Έκθεσή του) και γι’ αυτό ζητά  από την πολιτεία περισσότερες "μονάδες βάσης" και διασφάλιση επιπλέον "διασυνδέσεων" με γειτονικές χώρες (βλ. εισαγωγές ρεύματος). Το ίδιο έχουν πει ή υπονοήσει πρόσφατα  σε δημοσιεύσεις τους και ορισμένοι μεγαλοεργολάβοι, απ’ αυτούς  που έχουν κατασκάψει τα βουνά μας χάριν των ανεμογεννητριών ή έχουν γεμίσει με φωτοβολταϊκά τους κάμπους μας,  όντας, ταυτόχρονα, οι ίδιοι από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς φυσικού αερίου, ενώ, σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα, ο σημερινός Πρωθυπουργός σκέφτεται να συνεργαστεί με τη Βουλγαρία για την κατασκευή πηρυνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας δίπλα στα σύνορά μας. Γιατί άραγε;

Παράλληλα, η σημερινή κυβέρνηση, που χάριν των ΑΠΕ και της κερδοσκοπίας όσων τις προωθούν, βιάστηκε υπερβολικά να περιθωριοποιήσει το λιγνίτη (οι Γερμανικές εταιρίες θα κερδίσουν απ’ αυτό είχε δηλώσει σε Γερμανικά ΜΜΕ ο σημερινός Πρωθυπουργός), επιστρέφει και πάλι άρον - άρον σ’ αυτόν, παρακαλώντας ακόμα και σε συνταξιοδότηση ευρισκόμενους πρώην εργαζόμενους σε λιγνιτωρυχεία, να επιστρέψουν στις θέσεις που κατείχαν,  προκειμένου να αυξηθεί το συντομότερο η παραγωγή και να αντιμετωπιστεί η, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, έλλειψη φυσικού αερίου, η οποία κατά τα διαφαινόμενα  θα αυξάνεται συνεχώς.

Ας υποθέσουμε, λοιπόν, πως όλοι όσοι σήμερα  διαφωνούν, ξυπνούν αύριο και λένε «ναι» στις ανεμογεννήτριες και στις λοιπές  προωθούμενες στη χώρα μας ΑΠΕ. Θα λυθεί, έτσι,  το πρόβλημα τις ενέργειας στη χώρα μας; Μπορούν οι ΑΠΕ  να πετύχουν αυτό που ισχυρίζονται όσοι μας τις φέρνουν (ή, καλύτερα, μας τις επιβάλλουν); Να μας δώσουν, δηλαδή, καθαρό και φτηνό ρεύμα (δημόσιο αγαθό, επισημαίνω), χωρίς εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα; Αυτό δε μας λένε;

Είδε, όμως,  κανείς  κάτι τέτοιο; Γιατί αυτό που ΟΛΟΙ βλέπουμε είναι το πανάκριβο ρεύμα προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων, η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από το φυσικό αέριο και τις εισαγωγές ρεύματος, η τεράστια χάριν των ΑΠΕ περιβαλλοντική καταστροφή και το ξεπούλημα του φυσικού και υδάτινου πλούτου μας, ενώ ετοιμαζόμαστε, όπως κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που έχουν επίσης ΑΠΕ, και για "περιορισμούς" (βλ. «δελτίο») στη χρήση της ενέργειας, αγωνιώντας αν έχουμε αποθηκευμένες ή πως θα διασφαλίσουμε επαρκείς ποσότητες φυσικού αερίου για τις ανάγκες της χώρας.

Κι όλ’ αυτά ενώ έχουμε γεμίσει ήδη τα βουνά μας με ανεμογεννήτριες, παραγωγικές εκτάσεις του κάμπου μας με φωτοβολταϊκά, καταστρέψαμε τα ορεινά ρέματα και ποτάμια μας με τα μικρά υδροηλεκτρικά και δεσμεύσαμε τα νερά τους υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων, κ.λ.π..

Τι απ’ όλα αυτά δεν είναι αλήθεια;

Υπενθυμίζω ότι θέση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ,  μετά από αντίστοιχες προτάσεις, που «από τα κάτω» προωθήθηκαν και εγκρίθηκαν από το 3^ο Συνέδριο του κόμματος τον περασμένο Απρίλιο, είναι ο σωστός χωροταξικός και ενεργειακός σχεδιασμός στη βάση των πραγματικών αναγκών της χώρας, που θα λαμβάνει υπόψη του τις ιδιαιτερότητες των ΑΠΕ και τις πραγματικές δυνατότητές τους για κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών. Σχεδιασμός που θα αντιμετωπίζει την ενέργεια ως προσιτό σε όλους  δημόσιο αγαθό και θα αφήνει ανέγγιχτες προστατευόμενες περιοχές (όπως οι Natura) αλλά και κάθε περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (π.χ. Άγραφα).

Γιώργος Δ. Καραβίδας,

Νομικός, Υποστράτηγος (ΝΟΜ) ε.α.,

Υπεύθυνος Τομέα Περιβάλλοντος ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας.