Δήμητρα Δασκαλάκη - Αναγνωστοπούλου: "Φωτιές και μετά πλημμύρες" ^Κύριο

Με συγκλόνισαν οι "ήρωες" των γεγονότων πυροσβέστες, αστυνομικοί όλοι οι πεζοναύτες - που ήρθαν να δώσουν χείρα βοηθείας- οι 'πραγματικοι" εθελοντές που διέθεσαν σπίτια, μερίδες μαγειρεμένου φαγητού στους πονεμένους πλημμυροπαθεις.

Ομως σε αντίθεση με αυτά, απογοητεύτηκα με όλους τους γυρολόγους που επωφελουνται αυτής της κατάστασης και υπόσχονται βοήθεια τώρα, βοήθεια αργότερα, λόγω των επικείμενων αυτοδιοικητών εκλογών. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Υπάρχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που γίνεται σωστό πανηγύρι! ΟΛΟι οι βουλευτές μας νυν και πρώην υποψήφιοι) λείπουν παντελώς. Δίνουν όμως συμβουλές και βοηθούν τους δικούς τους υποψηφίους.

Που είναι οι ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται;

Σταματήστε κ.κ υποψήφιοι να κάνετε παιχνίδι στα μέσα κοιν.δικτυωσης. Όλη μέρα οι αιτήσεις φιλίας και οι ανόητες κουβέντες μεταξύ σας είναι κενά αέρος. Βγείτε έξω, βοηθειστε, προσφέρετε κάτι από το περίσσευμα ή το έλλειμμα σας. Το ήθος,η σεμνότητα και η αλληλεγγύη αυτές τις δύσκολες στιγμές, πρέπει να υπερέχουν. Ξεχάστε ότι έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές. Ξεχάστε το δικό σας συμφερον.Τώρα δεν υπάρχουν αντίπαλοι. Μετά τις εκλογές , νηφάλια θα κάνουμε το υπολογισμό μας. Δεν φταίνε τίποτα οι παθόντες. Ίσως σας πιστεύουν γιατί ελπίζουν... Ουσιαστικό έργο ας κάνετε.

Το μέγεθος της στενοχώριας δεν έχει πήχη στον καθένα μας. Σεμνά και χωρίς να το διατυμπανιζουμε, ας βοηθήσουμε όλοι. Ατομικά και ομαδικά. Αυτό ας εφαρμόσουμε. Ας αφήσουμε τους εκτιμητές ν'αποζημιωσουν τους πληγέντες (αγρότες, κτηνοτρόφους, επαγγελματίες, ιδιοκτησίες). Και ν'αποκαταστήσουν τις ζημιές Όσο το δυνατόν δικαια και να μην υπάρξουν οι εκάστοτε επωφελούμενοι χωρίς ίχνος ζημιάς.

Θα ολοκληρώσω με τον πάντα επίκαιρο Νομπελίστα Σεφέρη:

Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα με το εντονότερο συναίσθημα πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, πως αυτό το κατασκεύασμα που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά δεν είναι ο τόπος μας αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, γεμάτα μια πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό.

(Γιώργος Σεφέρης)

 ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ - ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ