Βασίλειος Πολύζος: «Πάρε με όταν φτάσεις» 1-3-23 Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
«Πάρε με όταν φτάσεις», μου είχες πει μαμά.
Έμπαινα στο τρένο, γελαστά τα μάτια , κύμα τα μαλλιά.
Η ζωή είναι ωραία ,τα νιάτα είναι χαρά,
ήλθα στην πατρίδα , σας είδα από κοντά .
Γυρίζω στις σπουδές μου, το μέλλον μου λαμπρό ,
τα όνειρά μου άστρα , γεμίζουν ουρανό.
«Πάρε με όταν φτάσεις», μου είχες πει μαμά,
Περάσαμε την Λάρισα , φαίνονται τα βουνά.
Ο Όλυμπος κι η Όσσα μου γνέφουν φιλικά,
κι ο Πηνειός πιο κάτω μου σιγοτραγουδά.
Το τρένο φιδοσέρνεται κοντά στον ποταμό,
Ακούω έναν ήχο ,είναι το κινητό.
«Πάρε με όταν φτάσεις», μου ξαναλές μαμά,
«καλό ταξίδι αγάπη μου και σε φιλώ γλυκά».
Σκοτάδι τώρα απλώθηκε, χάθηκε το φως,
ήταν μόνο για λίγο , ο πόνος ο φρικτός.
Σε παίρνω στο τηλέφωνο , να μην ανησυχείς,
«έφτασα μανούλα μου» κι ας μην στο πει κανείς.
Στο τρίτο συννεφάκι κάθομαι ψηλά,
όχι, δεν είμαι μόνη, είναι πολλά παιδιά.
Αγόρια και κορίτσια, κοιτάνε από ψηλά,
βλέπουν εκεί στα Τέμπη στάχτες και φωτιά.
Ό,τι και να ’χει γίνει να ξέρετε καλά,
εσένα ,τον μπαμπά μου, τα αδέλφια, τον παππού,
τους φίλους , το γατί μου θα έχω κατά νου.
«Πάρε με όταν φτάσεις», μου είχες πει μαμά.
Φτάσαμε μανούλα μου κι εγώ και τα παιδιά.
Μα μην δακρύσεις ούτε εσύ, ούτε καμιά μαμά,
είμαστε όλοι εδώ μαζί και είμαστε καλά.
Άκου τώρα μανούλα μου και ένα μυστικό,
μα μην το πείτε αλλουνού, κρατείστε το κρυφό.
Εσύ κι οι άλλες μανάδες να ξέρετε καλά:
Δεν γίναμε αγγελούδια, δεν έχουμε φτερά!
Γινήκαμε ερινύες, γινήκαμε στοιχειά!
Στην γη θα κατεβαίνουμε τις νύχτες σιωπηλά
και εκείνους θα στοιχειώνουμε που «έσπειραν φωτιά».
Πολύζος Βασίλειος (Πολίτης – Γονέας - Εκπαιδευτικός β/θμιας εκπ/σης Καρδίτσας)
Καρδίτσα 3-3-23
Με απέραντο σεβασμό σε κείνους που έχασαν δικούς τους ανθρώπους στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών την 1-3-23 και ως ελάχιστη συνεισφορά στην ευαισθητοποίηση όλων μας για να μην ξανασυμβεί.