Οι Νέοι Αγρότες, περισσότερο από τις διαπιστώσεις για «το που βρίσκονται», ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στο «για το πού τραβάνε», έχοντας τεκμαρτό προσδόκιμο επαγγελματικής δραστηριότητας κατά μέσον όρο τουλάχιστον ακόμα 40 χρόνια.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, και μάλιστα με «σοσιαλιστική» κυβέρνηση, ψηφίστηκαν τόσα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν εξαγριώσει ακόμα και τους πιο υπομονετικούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Στις 8 Ιουλίου 2010 η Ευρω-κοινοβουλευτές ενέκριναν κείμενο για «δίκαιη κατανομή των ενισχύσεων της ΚΑΠ προς τους αγρότες». Στις 5, 7 & 9 Ιουλίου 2010 μια «Επιτροπή Αγροτουρισμού» στο Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού & Τουρισμού προσπαθούσε να «ληστέψει» τους αγρότες παίρνοντάς τους τον αγροτουρισμό ή εναλλακτικά να «ανοίξει» ο αγροτουρισμός (που ποτέ δεν ορίστηκε νομοθετικά) σε οποιονδήποτε ή ακόμα να δοθούν οι πρόνοιες του αγροτουρισμού και σε άλλες ειδικές μορφές τουρισμού.
Στα όνειρα μου έρχεται συχνά η μακρινή φωνή της μάνας τρελής στους έρημους δρόμους(1) και με ρωτάει με παράπονο αν κλαίνε ακόμα τα ματοπήγαδα(2). Με ρωτάει για κάποιους πραγματικούς ήρωες του ποδοσφαίρου. Ήταν παιδιά της γης του Πόντου. Δεν έπαιξαν πότε σε μεγάλες οργανώσεις. Δε λατρεύτηκαν ποτέ ως θεοί από το αφιονισμένο πλήθος, δεν είδαν ποτέ τους οπαδούς να γεμίζουν πλατείες και να κλείνουν δρόμους για να εκδηλώσουν την εθνική υπερηφάνεια τους (τι χυδαίες που φαίνονται, ορισμένες φορές, οι λέξεις).
«Ζούμε μια πρωτόγνωρη κρίση στην πατρίδα μας, κρίση όχι μόνο οικονομική, αλλά και θεσμική και κοινωνική. Έχει ήδη αγγίξει κάθε κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας στην χώρα μας και ειδικότερα τον Τουρισμό», Νικόλας Κανελλόπουλος, Πρόεδρος του ΕΟΤ και Επικεφαλής της Ειδικής Επιτροπής Κρίσης, 13/5/2010.
Ποιες είναι οι ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο; Πότε «γεννήθηκαν» αυτές οι διαφορές; Τι επιδιώκει η Τουρκία; Τι υποστηρίζει η Ελλάδα; Τι προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο; Ποια είναι η «κόκκινη γραμμή» για τις δύο χώρες; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα, στα οποία θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις στην παρούσα εργασία μας, με αφορμή την επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στη χώρα μας.
Όταν είναι λίγα (ανεπαρκή) τα λεωφορεία σε μια γραμμή, τότε στην στάση μαζεύεται πολύς κόσμος (υποψήφιοι πελάτες), και όταν έρθει (αν έρθει) το λεωφορείο, οι πρώτοι προλαβαίνουν και κάθονται στις προβλεφθείσες θέσεις και οι άλλοι στριμώχνονται όρθιοι (όσοι πιο πολλοί μπορούν).
Εχω μια απορία, την οποία θα προσπαθήσω να εκφράσω με τον πιο απλό και κατανοητό τρόπο. Πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση Παπανδρέου από τη μια να μας παίρνει και τα σώβρακα, για να σώσει την οικονομία και από την άλλη να δίνει τα ρέστα της, για ν' αποκτήσουν γήπεδο οι μέτοχοι της ΠΑΕ Παναθηναϊκός στο χώρο του Ελαιώνα;
Χρεοκοπία: «η αδυναμία πληρωμής των χρεών, επειδή οι οφειλές προς τους πιστωτές υπερβαίνουν τα οικονομικά διαθέσιμα». Αυτή είναι η λέξη και η ερμηνεία της που μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας και που δύσκολα θα απαλλαγούμε από αυτές! Με το παρόν σημείωμα θα επιχειρήσουμε να «φωτίσουμε» τα γεγονότα που μας οδήγησαν στις τέσσερις – μέχρι τώρα – πτωχεύσεις του Ελληνικού Κράτους, αναζητώντας ομοιότητες και διαφορές με την επαπειλούμενη σήμερα - 5η κατά σειρά – χρεοκοπία της χώρας μας!
Στη χώρα του απόλυτου, άμεσου, άκρατου και στιγμιαίου ενθουσιασμού, στη χώρα που κυριαρχούν οι ξερόλες και βασιλεύουν οι κωλοτούμπες ο «παππούς» Ότο Ρεχάγκελ ξανάγινε «βασιλιάς». Ο άνθρωπος που λοιδορήθηκε όσο λίγοι, σε σύγκριση μ’ αυτά που πέτυχε, τους έκλεισε τα στόματα για μια ακόμη φορά με τη μεγαλειώδη πρόκριση της Εθνικής μας ομάδας στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010 στη Ν. Αφρική.
Θυμάστε αλήθεια ποιο ήταν το κύρος της ποδοσφαιρικής Ελλάδας στην προ Ότο εποχή, τότε που όλοι παρακαλούσαν να κληρωθούν μαζί μας; Τότε που δεν υπήρχε προγραμματισμός, πειθαρχία και ενότητα στα αποδυτήρια και αγωνιστικό πλάνο; Ο Γερμανός δεν «συμμόρφωσε» απλώς μια «χύμα στο κύμα» κατάσταση. Δεν συμμάζεψε τα αφημένα στην τύχη τους. Έδωσε οντότητα και ταυτότητα στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη σε μια ομάδα που μέχρι τότε δεν συγκέντρωνε στο πρόσωπό της το παραμικρό ποδοσφαιρικό κύρος.
