Γιώργος Κίσσας: "Ποιος μας κυβερνάει και ποιο Αργιθεάτικο κίνημα;"
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Με αφορμή τα διάφορα δημοσιεύματα διαφόρων παραγόντων και απ τη μεριά του δήμου Αργιθεας αλλά και απ τη μεριά των υποτίθεται εκπροσώπων συλλογικοτήτων και μουγκός να ήταν κάποιος θα μιλούσε.
Ποιος όμως να αντιδράσει? Μπροστά σε δημάρχους- δικηγόρους που εκλέγονται απ το λαό, σε όλους αυτούς που ο λαός θέλει να τον εκπροσωπούν στον πολιτισμό κ την παράδοση ως πρόεδροι των μεγάλων συλλόγων και έχουν παγιωθεί στη συνείδηση μας ως οι διοργανωτές των χορών του Γενάρη των δώρων σε σχολεία και παιδιά τα Χριστούγεννα στην ορεινή πατρίδα, των επιτυχημένων ανταμωμάτων το καλοκαίρι στον Αι Νικόλα και φυσικά την μεγάλη φιλανθρωπική επιτυχία του καθυστερημένου Αι Βασίλη που τόσο προσφέρει στον βασανισμένο τόπο μας. Φυσικά όλα αυτά πάντα με το αζημίωτο αφού πρώτοι στα δελτία τύπου και στις φωτογραφίες θα εμφανιστούν με σκοπό να ανέβουν στα μάτια απ το φιλοθεάμον Αργιθεατικο κοινό είτε ως υποψήφιοι βουλευτές είτε ως υποψήφιοι σε λίστες περιφερειαρχών και δημοτικών συνδυασμών σε μεγάλες πόλεις. Το έργο τους λοιπόν πλην χορών και υποτίθεται διατήρηση παράδοσης, ούτε ένα παγκάκι στη δόλια Αργιθεα. Συγνώμη ξέχασα τις τρεις βρύσες που ανακαίνισαν για να μπει διαφημιστικό μάρμαρο. πέραν τούτου ουδέν. Για την πάρτη τους και την καρέκλα τους φυσικά και «για το μέλλον του τόπου» . Τι άλλο να κάνουν αυτοί δεν κυβερνούν θέλουν όμως να κυβερνήσουν.
Πάμε λοιπόν στους αυτοδιοικητικους σ αυτούς που κυβερνούν δηλαδή. Άνθρωποι που συναλλάσσονται για δεκαετίες εκ περιτροπής στις καρέκλες του Δήμου και των πρώην κοινοτήτων με σειρά προτεραιότητας. Όλοι πάντα άμοιροι ευθυνών ως αντιπολίτευση και άπραγοι ως δημοτική αρχή. Εξήγηση υπάρχει? Μα φυσικά πέραν της ανικανότητας, το θέμα τους είναι να μην υπάρχει δράση και έχουμε αντίδραση. Όλοι ευχαριστημένοι στην ουρά να ξαναβγούν η’ οι ίδιο η’ κάποιος πορφυρογέννητος γιος που γεννήθηκε μ αυτό το πλεονέκτημα (έχουμε και τέτοια τώρα)Σόι πάει το βασίλειο και το σύστημα τόσα χρόνια χωρίς δράση κ αντίδραση γιατί ξέρουν όλοι τα τρωτά τους συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι σε μια συμπαιγνία ένοχης σιωπής μα και ανικανότητας, δεν εξηγείται αλλιώς. Χλιαρή και ρηχή η αντιπολίτευση με λίγα , ελάχιστα δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο για την τιμή των όπλων περιμένει να πέσουν ως ώριμο φρούτο και να αναλάβει τη διακυβέρνηση του δήμου που ας μην ξεχνάμε την προηγούμενη τετραετία επί Καναβου ως αντιδήμαρχος ο αρχηγός της έλυνε και έδενε, όμως τίποτα ουσιαστικό δεν έκανε.
Για ποιο Δήμο και ποιο αργιθεατικο κίνημα θέλετε να πούμε πατριώτες. Το αργιθεατικο κίνημα χάθηκε κάπου στη δεκαετία του 80. Πολλοί δεν ξανά ασχολήθηκαν αηδιασμένοι από αυτούς που έμπαιναν πρόεδροι συλλόγων να πατήσουν στο σκαλοπατακι να αποκτήσουν κοινωνικό προφίλ ,επαγγελματικό πρεστίζ και φυσικά να ανέβουν σε παραπάνω καρέκλες είτε στις πόλεις που ζουν είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή ως υποψήφιοι βουλευτές.
Αποστασιοποιήθηκαν τότε πολλοί ιδιώτευσαν και από μακριά έβλεπαν με πόνο το αργιθεατικο κίνημα να πέφτει και να πέφτει μην αντιδρώντας όμως φτάσαμε στον σημερινό πάτο. Και δε φτάσαμε εδώ επειδή έφυγαν κάποιοι φωτισμένοι αργιθεατες αλλά γιατί τα αιτήματα για δρόμους φως νερό τηλέφωνο και αναγκαίες υποδομές στον τόπο σιγά σιγά επιλύθηκαν . σήμερα όμως που όλα αυτά τα κεκτημένα φαντάζουν λίγα μπροστά μας υπάρχει η ανάγκη αναγέννησης του κινήματος.
Από ποιους όμως θα αναγεννηθεί? Πιστεύει κανείς ότι μπορούν όλοι αυτοί που ασχολούνται τόσα χρόνια με τις στολές και τους χορούς η’οι άλλοι της αυτοδιοίκησης του δήμου της διαχειρίσεις της μιζέριας και της φτώχειας αλλά και πιο κάτω στις κοινότητες τις σιγουράντζες πρόεδρους τοπικών που πέφτει το 400 αρι κάθε μήνα κι ας μην βάζουν ούτε μια λάμπα απ την τσέπη τους το έρημο χωριό τους. Από αυτούς λοιπόν δεν αλλάζει το τοπίο. Μα αυτοί εκλέγονται νόμιμα και δημοκρατικά θα πει κάποιος. Σωστά όμως όσοι θέλουμε έναν καλύτερο τόπο να βγούμε απ το τέλμα και την αφάνεια ας ανασκουμπωθούμε ας τραβήξουμε ένα χι στο παρελθόν δεκαετιών σε όλους αυτούς και σ αυτά που μας αποστασιοποιούν και όσοι πιστοί ας προσέλθουμε.
Όχι οι φθαρμένοι και οι καρεκλοαργιθεατοπατερες αυτοί δεν έχουν καμιά σχέση μαζί μας. Εμείς θέλουμε ανθρώπους γέρους και νέους που αγαπούν τον τόπο και θέλουμε αυτόν τον τόπο να τον αγαπήσουν και τα παιδιά μας όχι με μίζερη αγάπη αλλά ερωτικά. Αγάπη οχι από νοσταλγία για το παρελθόν και τα περασμένα μεγαλεία αλλά αγάπη για το ελπιδοφόρο μέλλον των ονείρων μας όπως ο κάθε πατριώτης θέλει το χωριό του και γενικότερα την πατρίδα μας τη χιονοφεγγοφωτη φωτοβολούσα Αργιθεα του μέλλοντος.-
ΚΙΣΣΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ