Γ. Φαλάγγας: "Συμβιβασμός και διαχωριστικές γραμμές στις μέρες μας..." Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Έχει νόημα σήμερα η διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς; Έχουν όντως εκλείψει οι διαχωριστικές γραμμές; Η πολιτική των διαφορών και των αποχρώσεων έχει αντικατασταθεί πια από την πολιτική των συμβιβασμών;
Είναι μια διάκριση ξεπερασμένη, απλοϊκή και απλά συμβολική; Είναι η διάκριση αυτή απολίθωμα του παλαιοκομματικού πολιτικού συστήματος και συνεπώς ξεπερασμένη;
Ανέκαθεν η διάκριση αυτή αμφισβητείται από τις δυνάμεις της συντήρησης με στόχο την αποπολιτικοποίηση του κοινωνικού συστήματος. Η διάκριση αυτή όμως έχει νόημα και είναι πολύτιμη ιστορικά και πολιτικά. Σε πείσμα όλων όσων την αμφισβητούν κάθε φορά που ακυρώνεται, αυτόαποδεικνύεται. Έχει μια τέτοια ιδιότητα να αναπαράγεται μέσω της αμφισβήτησης. Συνεπώς ακόμη και στη σύγχρονη απολιτίκ εποχή ο αυτοπροσδιορισμός μιας πολιτικής στο κέντρο προϋποθέτει την ύπαρξη των πόλων του πολιτικού φάσματος για να τοποθετηθεί τελικά στο κέντρο του. Έχει νόημα η αποσαφήνιση των ιδεολογικών και αξιακών γραμμών για ένα και μόνο λόγο, επειδή πολιτική δίχως θεωρία δεν γίνεται. Η πολιτική δεν είναι απλά η πρακτική εφαρμογή των κοινωνικών και οικονομικών εμπειριών ενός συνόλου αλλα η εφαρμογή ενός συγκροτημένου προγραμματικού λόγου, που απορρέει από τις βασικές αξίες του θεωρητικού υποβάθρου της πολιτικής.
Το πολιτικό και ιδεολογικό πρόσταγμα της Αριστεράς είναι η ισότητα έναντι της ανεξέλεγκτης ελευθερίας, είναι η δίκαιη κοινωνία και η κοινωνική ασφάλεια απέναντι στην πολιτική ίσων ευκαιριών της Δεξιάς. Η Αριστερά υποστηρίζει την μέγιστη ισότητα ενώ η Δεξιά αποδέχεται την κοινωνία ως ιεραρχική. Η Δεξιά δείχνει να προτείνει ενα ελάχιστο κοινωνικό κράτος ως δίχτυ ασφαλείας για τα χαμηλά οικονομικά στρώματα, αυτό όμως στη λογική της συντήρησης των στρωμάτων αυτών, στο επίπεδο του φθηνού εργατικού δυναμικού ώστε να συντηρείται η οικονομία της αγοράς. Σε καμία περίπτωση αυτή η άποψη δεν συγκλίνει με την ιδέα του σοσιαλισμού ότι το κοινωνικό κράτος αποτελεί αναπτυξιακό εργαλείο της κοινωνίας και προαπαιτούμενο της δίκαιης κοινωνίας. Ο διάλογος των πόλων είναι αναγκαίος και εποικοδομητικός, δεν αντικαθιστά όμως σε τίποτα, ούτε ακυρώνει την διαφορετικότητα των αξιακών και ιδεολογικών συστημάτων.
Η πολιτική είναι εξ' ορισμού πολωτική και συνεπώς η διάκριση εξ' ορισμού αναγκαία. Μπορεί στη σύγχρονη κοινωνία και οικονομία η αποσαφήνιση των διαφορών να είναι δύσκολη αρχικά, ειδικά μετά την παντοκρατορία του καπιταλισμού ως σύστημα κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης. Μια προσεκτικότερη ματιά όμως θα αποδείξει ότι η διάκριση αυτή έχει ουσία στον λεγόμενο τρίτο κόσμο, έχει ουσία στο ρατσισμό, στην ξενοφοβία και στη παγκόσμια οικονομική κρίση που βαθαίνει μέρα με τη μέρα. Η νέα γενιά θα είναι μάλλον η πρώτη γενιά του σύγχρονου κόσμου που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Όσο θα συνεχίσει η κοινωνική και οικονομική κρίση να υπάρχει, η σοσιαλιστική και σοσιαλδημοκρατική θεωρία θα παραμένουν επίκαιρες.
Φαλάγγας Ιωάννης
ΝE ΠΑΣΟΚ Καρδίτσας