Δίκτυο Αλληλεγγύης & Αγώνα Καρδίτσας: Κάλεσμα στη συγκέντρωση ενάντια στο εργασιακό νομοσχέδιο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Ανακοινώσεις
- Εκτύπωση
Η κυβέρνηση σε όλο το διάστημα της πανδημίας έχει υποτάξει κάθε επιστημονικό υπόβαθρο στη λογική του κέρδους του κεφαλαίου, με ατέλειωτα τυφλά lockdown, περιορισμούς στις δημοκρατικές ελευθερίες, κατάχρηση στην προπαγάνδα της “ατομικής ευθύνης” και καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Ταυτόχρονα, κρατά ερμητικά κλειστές τις πόρτες των μεγάλων ιδιωτικών θεραπευτηρίων στους ασθενείς της πανδημίας, για να μη «μολυνθούν» τα κέρδη τους από κορονοϊό, αρνείται να προχωρήσει σε πλήρη και άμεση επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων χωρίς αποζημίωση, ενώ έχει μετατρέψει το δημόσιο σύστημα υγείας σε ένα απέραντο μονοθεματικό σύστημα Covid, με αποτέλεσμα την εκτίναξη της νοσηρότητας και της θνητότητας. Αντίθετα, φροντίζει να απαλλάξει τους κλινικάρχες από τη φορολόγηση των υπέρογκων ποσών που τους δίνει και ταυτόχρονα εθελοτυφλεί αφήνοντας ατιμώρητους τους εργοδότες που ξεχειλώνουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα και μετατρέπουν τους χώρους δουλειάς σε υγειονομικές βόμβες.
Την ώρα που αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή, αξιοποιεί την πανδημία, για να επιταχύνει αντιδραστικά σχέδια σε όλα τα επίπεδα, επιβάλλοντας απαγορεύσεις διαδηλώσεων, περιστολή λαϊκών ελευθεριών, διώξεις αγωνιστών/-τριών και καταστολή, προωθώντας συγχρόνως την κερδοφορία του κεφαλαίου εις βάρος της υγείας, της εργασίας, της εκπαίδευσης ακόμα και του περιβάλλοντος. Όλο αυτό το διάστημα, η εργοδοτική αυθαιρεσία απογειώθηκε με τους εξαναγκασμούς σε παροχή εργασίας, ενόσω ο εργαζόμενος είναι σε αναστολή, με την υποχρέωση προσέλευσης για εργασία εργαζομένων με συμπτώματα, την παράνομη χρέωση αδειών, την καταστρατήγηση των ωραρίων των τηλεργαζομένων κ.ά. Παράλληλα, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, η κυβέρνηση δίνει λεφτά στους τραπεζίτες, τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά και για εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ και της αστυνομίας.
Σ’ αυτήν τη γενικευμένη επίθεση στα κεκτημένα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, με τα μάτια στραμμένα στην επόμενη μέρα, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει έναν νόμο-έκτρωμα, μια κόλαση για τους εργαζόμενους, αποσκοπώντας να τους μετατρέψει σε σκλάβους.
Ο νόμος, που είχε στα σκαριά το φθινόπωρο ο Βρούτσης και επαναφέρει ο νέος υπουργός εργασίας Χατζηδάκης, προβλέπει:
- Κατάργηση του οκταώρου και δεκάωρη εργασία, ελαστικοποίηση της εργασίας με συμψηφισμό υπερωριών και ρεπό, ενώ αυξάνονται οι ώρες της υπερωρίας σε 150 για όλους τους κλάδους και παράλληλα καταργείται πλήρως η πληρωμή τους.
- Κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας με μια απλή διαδικασία για τους εργοδότες.
- Περιορισμός του δικαιώματος στην απεργία και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.
- Ηλεκτρονικό Φακέλωμα για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κρατικός έλεγχος των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
- Προώθηση της ηλεκτρονικής ψήφου, ιδιαίτερα σε σημαντικά ζητήματα λήψης αποφάσεων, όπως αυτό της απεργίας.
- Δημιουργία απεργοσπαστικού μηχανισμού με τον μανδύα του προσωπικού ασφαλείας σε «τομείς ζωτικής σημασίας», που θα φτάνει το 40% των εργαζομένων.
- Απαγόρευση περιφρούρησης της απεργίας, με παραμονή των απεργών στον εργασιακό τους χώρο, ενώ, αν ο εργοδότης επικαλεστεί «άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας», η απεργία κηρύσσεται παράνομη με συνοπτικές διαδικασίες, ενισχύοντας την απεργοσπασία.
Το νέο αντεργατικό τερατούργημα έχει βάσεις στην πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, που κράτησε όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις των μνημονίων και τις προχώρησε ακόμα περισσότερο, ενώ αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση δόσεων από το ταμείο ανάκαμψης, που προορίζονται για το κεφάλαιο και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση προχωρά άμεσα σε νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα, με την κατάργηση-ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων, αλλά και την ανάθεση της απονομής συντάξεων σε εταιρείες (δικηγόρων και λογιστών), που θα πληρώνει ο εργαζόμενος.
Από την άλλη πλευρά, οι πολιτικές του κεφαλαίου και της αστικής τάξης, για να εφαρμοστούν, εκτός από την κρατική σύμπνοια, αναζητούν την εργατική συναίνεση και ενσωμάτωση, που τη βρίσκουν απλόχερα στον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό των Ομοσπονδιών, ο οποίος εμφανώς στέκεται απρόθυμος μπροστά στην οργάνωση του αγώνα και λαμβάνει κατάπτυστες αποφάσεις, όπως η πρόσφατη της ΓΣΕΕ. Στο ίδιο κλίμα, στέκεται και η επαίσχυντη απόφαση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, που μετέθεσε στις 10 του Ιούνη την 24ωρη πανελλαδική απεργία, η οποία κανονικά είχε προγραμματιστεί για τις 3 του μηνός. Το θράσος τους, συνεπώς, υπερέβη τα όρια, αφού οι ίδιες παρατάξεις ψήφισαν και προκήρυξαν την απεργία της 3ης του Ιούνη μαζί με μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα (ομοσπονδίες εργατικών κέντρων, πρωτοβάθμια σωματεία κ.λπ.). Τέλος, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, συνήγοροι σ’ αυτήν την αθλιότητα και με ιστορικές ευθύνες για άλλη μια φορά, παρά τα μεγάλα λόγια για να μην φτάσει το νομοσχέδιο στη Βουλή, όχι μόνο δεν στήριξαν σχέδιο απεργιακής κλιμάκωσης, αλλά συμπορεύονται στο αγωνιστικό σχέδιο χαμηλών πτήσεων, ήττας και υποταγής με τη ΓΣΕΕ και γενικά τις ηγεσίες του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού. Δεν είναι η πρώτη φορά που μετατρέπουν σε κουρελόχαρτα τις αποφάσεις συνδικάτων, περιφρονώντας ακόμα και τις δημοκρατικά αποφασισμένες απεργιακές αποφάσεις σωματείων και συνελεύσεων που το ίδιο πήρε ή στο οποίο συνέβαλε.
Για να γίνει ξεκάθαρο σε όλους μας, πρέπει να καταλάβουμε τι είναι η ΓΣΕΕ, για να γνωρίζουμε και με ποιους όρους μιλάμε. Πρόκειται για τη ΓΣΕΕ του κοινωνικού τουρισμού, του επίσημου συνομιλητή του ΣΕΒ και του συνεδρίου των ΜΑΤ. Όταν έσπευσαν να αλλάξουν ημερομηνία, έστειλαν την απόφαση μόνο στο ΕΚΑ, πριν αυτό συνεδριάσει και χωρίς καν να περιμένουν την απόφαση του «ιδιωτικού τομέα», ώστε να διατηρούν έστω τα προσχήματα. Για να γίνει σαφές, λοιπόν, η απόφαση αυτή δεν είναι τυχαία, μιας και δεν «παίζουν» απλώς με τις ημερομηνίες, ούτε είναι ζήτημα εσωτερικής κατανάλωσης του κινήματος. Το ζήτημα είναι ότι επιδιώκουν να αλλάξουν το περιεχόμενο της απεργιακής σύγκρουσης. Μεθοδεύουν την πιο κρίσιμη απεργία και τους αγώνες μας για ζωή και αξιοπρέπεια, που κρίνουν το εργασιακό μας μέλλον. Προσπαθούν να σταματήσουν τη μετωπική αντιπαράθεση, για να αποφύγουν την ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας, επιχειρώντας να εκλογικεύσουν το παράλογο, ισχυριζόμενοι πως «τα ψίχουλα μας αρκούν και ευτυχώς που μας τα δίνουν».
Προφανώς και από τη μεριά μας δεν υιοθετούμε τη λογική της υποταγής. Με την παρακαταθήκη που χτίστηκε και που ακόμα εμπλουτίζεται από τις φοιτητικές διαδηλώσεις, τους αγώνες των υγειονομικών και των εκπαιδευτικών, τις εργατικές διαδηλώσεις και απεργίες, που αποτελούν ρωγμές αμφισβήτησης της ασκούμενης πολιτικής από κυβέρνηση-ΣΕΒ-ΕΕ, τονίζουμε το εξής:
ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΚΡΑΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ.
Όχι στην κατάργηση του 8ώρου! Κάτω τα χέρια από την απεργία! Μείωση του χρόνου εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς! Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους!
Ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση: Πέμπτη 10 Ιούνη 10:30 στην κεντρική πλατεία.
ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ