Ομιλία του Μ. Σιώκου στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Καρδίτσα Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Εργαζόμενοι, Νέοι, Άνεργοι, συνταξιούχοι, συναγωνιστές αυτοαπασχολούμενοι, έμποροι, βιοτέχνες, επαγγελματίες …
Σήμερα ήρθε στη χώρα μας η υπάλληλος των επιχειρηματιών, η Μέρκελ. Δεν ήρθε για το καλό μας. Ήρθε για να βοηθήσει την τρικομματική κυβέρνηση, τα συνεταιράκια της, να επιβάλουν τα νέα βάρβαρα μέτρα. Επιχείρησαν να απαγορεύσουν και τις διαδηλώσεις για να μην τους χαλάσουμε την ησυχία !
Εμείς λέμε όχι, τα νέα βάρβαρα μέτρα και οι εκβιασμοί να μην περάσουν. Να κλιμακώσουμε τους αγώνες με συλλαλητήρια, με απεργίες, με κάθε τρόπο, πριν από όλα μέσα στους τόπους δουλειάς.
Από το βήμα της σημερινής μας συγκέντρωσης χαιρετίζουμε με περηφάνια όλους εσάς που μαζί συνεχίζουμε τον αγώνα κόντρα στις αυταπάτες για αλλαγή διαχειριστή.
Σ΄αυτόν τον προσανατολισμό δράσης πρέπει να συσπειρωθούν όλα τα συνδικάτα. Όσο θα πυκνώνουν οι γραμμές του ΠΑΜΕ, τόσο θα τσακίζεται η εργοδοτική και κρατική βία και τρομοκρατία, θα δυναμώνει η αλληλεγγύη, θα ανατρέπονται αντεργατικά σχέδια και πολιτικές.
Εδώ σε αυτό το στίβο θα κριθεί το δίκιο.
Εδώ θα κριθεί ποιος είναι με ποιον, με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.
Εδώ σε αυτό το καμίνι θα σφυρηλατηθεί η ενότητα της εργατικής τάξης και η αντοχή της να τα βγάλει πέρα.
Συνάδελφοι,
Πρέπει να γίνει ακλόνητη πεποίθηση σε όλους μας ότι η εργατική τάξη δεν έχει μόνο το δίκιο με το μέρος της, αλλά και την ιστορική ευθύνη να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Αυτή η προοπτική όμως απαιτεί γερή οργάνωση στους τόπους δουλειάς και ηγέτες αποφασισμένους να δώσουν λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Η έλλειψη αυτής της οργάνωσης είναι ο κυριότερος λόγος που δεν μπόρεσαν μέχρι τώρα να αποκρουστούν τα αντιλαϊκά μέτρα και να μπει φρένο στη σαρωτική επίθεση του κεφαλαίου.
Οι τελευταίες κινητοποιήσεις έφεραν για άλλη μια φορά στην επιφάνεια αυτό το πρόβλημα. Δεν μας έφταναν οι γνωστοί, οι κλασικοί εργατοπατέρες, έχουμε και μια νέα γενιά που εκκολάπτεται στο ίδιο θερμοκήπιο του συμβιβασμού και της υποταγής με τα μεγάλα συμφέροντα αλλά με νέο προσωπείο και ήθη.
Πρόκειται για τους συνδικαλιστές που ανακάλυψαν όψιμα τη χρεοκοπία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και σηκώνουν τώρα τάχα τη σημαία του αγώνα, παρ΄ όλο που συνεχίζουν να είναι μαζί τους. Με νέα κόλπα προσπαθούν να ξεγελάσουν το λαό ότι το πρόβλημα δεν είναι η αγριότητα της εργοδοσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά η ικανότητα της κυβέρνησης να διαπραγματευτεί.
Παλιοί και νέοι εργατοπατέρες συναγωνίζονται σε τεχνάσματα και ποταπές λοιδορίες, σε ατιμίες πώς θα υποτάξουν το κίνημα και τους αγώνες του στην εναλλαγή κυβερνήσεων και όχι στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Δε θέλουν την ταξική πάλη !
Γι’ αυτό καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία ζητώντας να αλλάξουμε κυβέρνηση που θα κουρέψει το χρέος και όλα τάχα θα λυθούν. Γι’ αυτό σαμποτάρουν κάθε προσπάθεια οργάνωσης στους τόπους δουλειάς.
Εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι με μια απεργία θα φέρουμε τα πάνω κάτω. Αποτελεσματικοί αγώνες σημαίνει πριν απ’ όλα σύγκρουση με την καπιταλιστική εργοδοσία στους βασικούς κλάδους. Αποτελεσματικοί αγώνες σημαίνει σύγκρουση και ρήξη με την Ε.Ε.
Αυτό δεν το θέλουν. Το φοβούνται !
Οι πολιτικές και τα μέτρα που προβλέπουν τα μνημόνια έχουν ένα και μόνο στόχο: την ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων με την κατακόρυφη αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Η κατάργηση για του κατώτερου μεροκάματου, η πλήρης κατάργηση του οκτάωρου, του πενθήμερου, η κατάργηση των αποζημιώσεων και η απελευθέρωση των απολύσεων, η μείωση ως την κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών και όσα άλλα προβλέπονται στα μνημόνια είναι μέτρα για το μεγάλο κεφάλαιο. Παίρνονται σε όλες τις χώρες. Δεν έχουν καμία σχέση με τα χρέη και τα ελλείμματα.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Έπεσε το βιοτικό μας επίπεδο σε αυτό του 1970. Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν από 30 έως 50% και το λεγόμενο κόστος εργασίας μειώθηκε με τους μεγαλύτερους ρυθμούς σε όλο τον κόσμο. Αλλά το κεφάλαιο δεν χορταίνει όπως χαρακτηριστικά είχε πει ο ΜΑΡΞ.
Όσο πιο πολύ μας πίνει το αίμα τόσο πιο αχόρταγο γίνεται. Όσο οι εργαζόμενοι σκύβουν το κεφάλι, τόσο μας ποδοπατούν. Όσες θυσίες και να κάνουμε εμείς, η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και στη χώρα μας και στην Ευρώπη και διεθνώς. Ο πόλεμος, οικονομικός, νομισματικός, διπλωματικός και στρατιωτικός, εξελίσσεται ως ο κύριος τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης. Πόλεμος που οδηγεί σε μεγάλα βάσανα για τους λαούς. Αυτός είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης.
Συνάδελφοι,
Δεν υπάρχει διέξοδος όσο ο εργαζόμενος λαός επηρεάζεται από συνταγές διαχείρισης. Όσο κυριαρχούν η μοιρολατρία, η ηττοπάθεια, η λαθεμένη άποψη ότι σήμερα οι λαοί δεν μπορούν να νικήσουν, δεν μπορούν να δίνουν αποτελεσματικές μάχες, ότι η ριζική αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ, ότι είναι λύση της "δευτέρας παρουσίας".
Αν δεν νικηθούν αυτές οι απόψεις, οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται χειροπόδαρα δεμένοι, η φτώχεια θα εξαπλώνεται παντού, θα σέρνονται στις ουρές των συσσιτίων και της ελεημοσύνης.
Χρειάζεται να οπλιστούμε με αντοχή, υπομονή, σταθερότητα, ταξική αδιαλλαξία και ανυποχώρητη θέληση, με αυτοπεποίθηση ότι ανοίγουμε δρόμο με προοπτική. Να δυναμώσει η ενότητα της εργατικής τάξης.
Για ποια ενότητα όμως παλεύουμε εμείς;
Ενότητα που θα μας φέρνει στην αγκαλιά της εργοδοσίας;
Ενότητα που θα διαλαλεί την ανταγωνιστικότητα, την καπιταλιστική ανάπτυξη;
Ενότητα που θα οδηγεί την εργατική τάξη στον "κοινωνικό διάλογο";
Ενότητα που όλοι μαζί θα κοροϊδεύουμε τους εργαζόμενους ότι μπορούν να συνυπάρχουν τα κέρδη των μεγάλων συμφερόντων μαζί με τα δικαιώματά μας;
Ενότητα που θα μας οδηγεί στη λογική ότι η αλλαγή του διαχειριστή της κρίσης μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο;
Εμείς απαντάμε. Τέτοια ενότητα μας οδηγεί να χορέψουμε όλοι μαζί το χορό του Ζαλόγγου.
Εμείς θέλουμε ενότητα που θα συσπειρώνει την εργατική τάξη απέναντι στην καπιταλιστική εργοδοσία, τους νόμους, το κράτος της.
Ενότητα που θα βοηθάει οι εργαζόμενοι να πετάξουν από πάνω τους τους εγκάθετους της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων.
Ενότητα που θα προσανατολίζει στη συμμαχία με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Ενότητα που θα έχει στόχο όχι μόνο την πάλη για επιμέρους βελτιώσεις, αλλά για το σύνολο των αναγκών της εργατικής οικογένειας, για την ανατροπή και την κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων.
Ενότητα που δεν θα αποδέχεται ότι πρέπει να πληρώσει ο εργατόκοσμος την κρίση των καπιταλιστών.
Το να μαζευόμαστε σε μια πλατεία όλοι μαζί χωρίς αυτούς τους στόχους, είναι προδοσία των συμφερόντων των εργαζομένων, είναι ποταπή συμπεριφορά, είναι συνειδητή εξαπάτιση των εργαζομένων και βοηθάει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Συναγωνιστές,
Για να εξασφαλιστεί η ανάκαμψη και η μελλοντική κερδοφορία οι κεφαλαιοκράτες, και όχι η Τρόικα, απαιτούν να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις και το μεροκάματο για όλους εργαζόμενους στον ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο τομέα. Δεν θα χαριστούν σε κανέναν.
Μας αφορά όλους ότι τις ώρες εργασίας θα τις καθορίζουν οι εργοδότες, ότι το όριο συνταξιοδότησης θα πάει στα 72, όπως προβλέπει η συμφωνία του Μάαστριχτ. Μας αφορά όλους ότι προσθέτουν και νέα στα παλιά χαράτσια, κόβουν το ρεύμα, επιβάλλουν πρόστιμα, μειώνουν τις συντάξεις, τους μισθούς, αυξάνουν τις τιμές όλων των αγαθών.
Ούτε ένας δεν πρέπει να αντιμετωπίσει μόνος του την εφορία, το συνεργείο της ΔΕΗ που θα επιχειρήσει να του κόψει το ρεύμα, δεν πρέπει να βρεθεί μόνος του απέναντι στον εργοδότη, χωρίς ένα πιάτο φαί, χωρίς τα απαραίτητα φάρμακα.
Πρέπει με αλληλεγγύη και συμπαράσταση να δώσουμε το χέρι σε όποιον θέλει να σηκωθεί, να κάνουμε πράξη το ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ, ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Ενώ οι ανάγκες των εργαζομένων μεγαλώνουν, οι καπιταλιστές μεταφέρουν κεφάλαια και επιχειρήσεις, από χώρα σε χώρα κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος.
Μπορούμε να δεχτούμε αυτή την κατάσταση; Να ανεχτούμε να δουλεύουμε από ήλιο σε ήλιο ακόμα και τις Κυριακές όπως ορίζει η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Δεν απαιτούμε πιο δίκαιη μοιρασιά.
ΟΛΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.
Μπορούμε σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο που παράγει τα πάντα να ανεχτούμε να μην έχουμε ναυπηγεία;
Να μην έχουμε κλωστοϋφαντουργίες, να μην παράγουμε μπαμπάκι καπνά, σταφίδα, ζαχαρότευτλα όταν εισάγονται εκατομμύρια τόνοι για την κάλυψη αυτών των αναγκών;
Μπορούμε να ανεχτούμε να μειώνονται οι αγροτοκτηνοτρόφοι, να πουλάνε το γάλα μερικά λεπτά και εμείς να τρώμε το τυρί, το γιαούρτι, το γάλα σε πολλαπλάσιες τιμές;
Μπορούμε να ανεχτούμε τις επιδοτήσεις των εφοπλιστών για νέα καράβια, τις φοροαπαλλαγές τους, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών στο ΙΚΑ και τα αλλά ασφαλιστικά ταμεία την ίδια ώρα που κλείνουν και συρρικνώνονται νοσοκομεία, που οι ελλείψεις σκοτώνουν κόσμο, που 100αδες σχολεία είναι χωρίς θέρμανση, χωρίς τις αναγκαίες υποδομές;
Μπορούμε να βλέπουμε κάθε μέρα να οδηγούνται στην ανεργία κατά μάζες συνάδελφοί μας, τα παιδιά μας, τα αδέλφια μας;
Τώρα ο πλούτος, τα κέρδη γίνονται καταθέσεις στην Ελβετία, πολυτελής βίλες και κότερα, πολυτελή ζωή για τους λίγους και δεν πάει για την κάλυψη των αναγκών του λαού.
Το μέλλον που όλοι ποθούμε και ονειρευόμαστε είναι στα χέρια μας. Να είναι όμως καθαρό ότι λύση προς όφελος του λαού δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κίνημα μαζικό, καλά οργανωμένο, χειραφετημένο από την κυρίαρχη πολιτική και τις συνταγές της ΕΕ. Θέλει αγώνα διαρκείας, αποφασιστικών και ανυποχώρητων αναμετρήσεων για να απαλλαγούμε από το βραχνά της πτώχευσης, το ζυγό της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, να απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις της ΕΕ.
Από το μήνυμα να μεταφέρουμε στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στις γειτονιές, ο αγώνας εδώ δεν έχει διαλείμματα. Είμαστε σε ετοιμότητα για νέα κλιμάκωση. Δεν μπορούμε να σταυρώσουμε τα χέρια μπροστά στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης.
• Αύριο το πρωί στις 9 έξω από την εφορεία της Καρδίτσας διαμαρτυρόμαστε για τα χαράτσια και τους φόρους.
• Προετοιμάζουμε δυναμικά το επόμενο βήμα, τη γενική απεργία για την Πέμπτη στις 18 του μήνα και συγκέντρωση πάλι εδώ, στην κεντρική πλατεία.
Να μη μείνει ούτε ένας Καρδιτσιώτης χωρίς ενημέρωση !
Μιχάλης Σιώκος, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου εμποροϋπαλλήλων και ιδιωτικών Υπαλλήλων νομού Καρδίτσας