Παν. Χαρίτος: "Η ζωή, τα βιώματα και η ιστορία των τσιγγάνων μέσα από τα τσιγγάνικα παραμύθια"
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Με μια ιστορική ομιλία για τα δικαίωμα και τις υποχρεώσεις των Ελλήνων Ρομά μέσα από τα έδρανα της βουλής στην αίθουσα της Γερουσίας ο νεαρός κοινωνικός και πολιτικός επιστήμονας Χαρίτος Παναγιώτης παρουσίασε το βιβλίο με τα Τσιγγάνικα Παραμύθια «από το στόμα στο χέρι».
Ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος για θέματα Ρομά του δήμου Σοφάδων σε συνεργασία με τα μέλη των Ρομά Χωρίς Σύνορα, τη τοπική ομάδα δράσης νέων Ρομά καθώς και το κίνημα ανάπτυξης Σοφάδων Ρομά παρέδωσε στα χέρια της βουλευτή του Νομού Καρδίτσας κυρία Χρυσούλα Σ. Κατσιαβριά δέκα Τσιγγάνικα Παραμύθια, τα οποία με χαρά και αισιοδοξία αγκάλιασε η βουλή των Ελλήνων και προχώρησε στην έκδοση αυτού του πρωτότυπου βιβλίου. Χωρίς την συμβολή και την βούληση της κυρίας Κατσαβριάς το έργο αυτό δεν θα είχε ολοκληρωθεί ποτέ. Τα μέλη μας την ευχαριστούν για το βιβλίο με τα Τσιγγάνικα παραμύθια από τους οικισμούς των Σοφάδων.
Μια ξεχωριστή προσωπικότητα έλαμψε και άφησε άφωνους τους υπουργούς, τους βουλευτές και όλους τους παραβρισκόμενους στην εκδήλωση με την επιστημονική της ιδιότητα και εκλεγμένη δημοτική σύμβουλο του Δήμου Ίλιον. Μια από τις πρώτες Ελληνίδες Τσιγγάνες επιστήμονες η Ζέρβα Μαρία που από το βήμα της βουλής έδωσε το στίγμα της κοινωνικής αλλαγής και κοινωνικής μεταβολής που συμβαίνει στους Τσιγγάνικους οικισμούς με την εισαγωγή της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την αλλαγή πορείας που επέλεξε.
Τα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη με τις τεράστιες επιτυχίες στη Ρομποτική μας είπαν πως το πρόγραμμα αυτό τους έβγαλε έξω από το γκέτο.
Ο Γενικός Γραμματέας των Ρομά Χωρίς Σύνορα Καμπέρης Νικόλαος διηγήθηκε το δικό του παραμύθι σε μια κατασκήνωση στο στόμιο Λαρίσης όπου συμμετείχαν παιδιά Ρομά και από τους τρεις οικισμούς.
Το παραμύθι στη Ρομανί γλώσσα μεταφράζεται μασάλι. Το παραμυθι είναι μια ιδιαίτερη αφηγηματική πρακτική στη ζωη των Ρομά. Όλη τους τη ζωή οι Ρομά την πέρασαν μεγαλώνοντας τα παιδιά τους με τα παραμύθια. Συγκεντρώνονταν όλοι μάζι το βράδυ οι γηραιότεροι, οι νέοι, τα παιδιά και οι γυναίκες, έκαναν ένα μεγάλο κύκλο γυρό από τα τσαντήρια, έβαζαν μεγάλη φωτιά στη μέση και ξεκινούσαν να αφηγούνται παραμύθια διδακτικού χαρακτηρα στους νέους, και στις νέες, στα παιδιά και στις γυναίκες, βγαλμένα μέσα από τη ζωή, τα βιώματα και την ιστορία τους. Τα Τσιγγάνικα παραμύθια εκτός από ένα τρόπο ψυχαγωγείας και διασκέδασης που προκαλούσαν στους ακροατές, είχα και μια μορφή διδασκαλίας και καθοδήγησης των νεοπατρεμένων, των νέαρων κοριτσιών και αγοριών, της γυναίκας, της νύφης, της πεθερας. Τα Τσιγγάνικα παραμύθια βοηθούσαν τη τσιγγάνικη κοινωνία για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται τα μέλη μιας κοινωνίας απέναντι στο κοινωνικό σύνολό, να μαθουν κανόνες συμπεριφοράς και να σέβονται τις αξίες και τις αρχές κάθε ατόμου και κοινωνίας, να αναλάβουν κοινωνικούς ρόλους για να επιβιωσουν στο κοινωνικό βίο και για να αποτραπούν λάθη στο μέλλον. Τα Τσιγγάνικα παραμύθια υπηρετούν τη δικαιωσύνη, το δίκαιο, την διαφάνεια, την αξειοπρέπεια, την ελευεθερία, την ισότητα και την ισοτιμία και γενικα την αληθεια. Αυτές τις ηθικές αρχές και αξίες προσπαθούν οι γηραιότεροι της τσιγγναικής κοινωνίας μέσα από τα τσιγγανικα παραμύθια να μεταδώσουν και να μεταφέρούν στους νέους και στις νέες. Το τσιγγανικο παραμύθι είναι ένα από τα πιο σημαντικά ιδιαιτέρα κληρονομικά πολιτισμικά στοιχεία που παρέδωσαν οι Τσιγγάνοι στα παιδιά τους. Μια πολιτισμική κληρονομιά που μετέφεραν προφορικά, από γενια σε γενιά, που πολλές φορές με ελλείπεις η/και αλλοιωμένα στοιχεία. Μελετώντας κανείς τα τσιγγανικα παραμύθια μπορει να πληροφορηθει και να συγκεντρώσει ιστορικά στοιχεία για τη ζωη, τα βιώματα, και την ιστοριογραφία των Τσιγγάνων που σχετίζονται με τη κοινωνική δομή και οργάνωση, την κουλτούρα, το πολιτισμό, τα ηθη και τα έθιμα τους, τις πολιτισμικές τους αναζητήσεις, τους διωγμούς, τους τρόπους επιβιωσείς τους και την δικιά τους προταση για τη ζωή. Κατά κοινή ομολογία και αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια με την πρόοδο, την ανάπτυξη και την εξέλιξη της τεχνολοχίας που παρατηρείται σε μια εποχή του ιντερνετ και της πληροφορίσης που διανύουμε, το τσιγγάνικο παραμύθι τείνει υπό εξαφάνιση καθώς η νεολαία ασχολείται με το βφ, τα κινητά, το ιντερνετ, τα ταμπλέρ και δεν έχουν χρόνο να ασχολούνται με το παραμύθι. Ένας λοιπον από τους βασικους λόγους που πήρα την πρωτοβουλία να καταγραψω τα τσιγγανικια παραμύθια ήταν ο προαναφερθέν αλλά κυρίως ο φόβος μου για την εξαφάνιση των τσιγγανικών παραμυθών στο εγγυς μέλλον. Για ένα λαό χωρίς γραπτή γλώσσα και καταγραμμένη ιστορία, η αφήγηση του παραμυθιού γίνεται αφορμή μνήμης. Μέσα από τα δαιδαλώδη μονοπάτια του προφορικού λόγου, οι αποσπασματικές αναμνήσεις του παρελθόντος συνυπάρχουν με τη καταγραφή των συνθηκών του παρόντος και τη διαπραγματευση του μελλοντός. Η φαντασία εμπλέκεται με την πραγματικότητα και η πλόκη του παραμυθιού αντανακλά άμεσα τα συχγρονα προβλήματα, τις ανάγκες και τις αγωνίες μίας ομάδας που κινείται στο περιθώριο η οποία δίνει τη δυνατότητα σε υπαρκτά ιστορικά πρόσωπα να συνδιαλέγονται με φανταστηκά και να εμπλέκονται σε φανταστικές καταστάσεις, που εκφράζουν όμως τον τρόπο σκέψεις των Τσιγγάνων την χρονική περίοδο κατά την οποία διαδραματίζεται η ιστορία.
Χαρίτος Παναγιώτης
Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος
Καθ’ ύλην αρμοδιότητας για θέματα Ρομά του Δήμου Σοφάδων.
Απόφοιτος του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης.
Με κατεύθυνση στην κοινωνική εργασία (κοινωνικός λειτουργός) Δ.Π.Θ. Πρόεδρος των Ρομά Χωρίς Σύνορα.