Απόφοιτοι 1984 του 1ου Λυκείου Καρδίτσας : Συνάντηση μετά από 30 χρόνια Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Εκδηλώσεις
- Εκτύπωση
Συνήθως η διάρκεια της σχολικής ημέρας ήταν έξι ώρες. Όταν όμως έχεις να δεις παλιούς συμμαθητές, καθηγητές, αλλά κυρίως ανθρώπους που σημάδεψαν εφηβικά χρόνια, καθόρισαν μέλλον και δημιούργησαν φιλίες που αντέχουν, τότε οι 10 και πλέον ώρες που διήρκησε η συνάντηση των αποφοίτων του 1ου Λυκείου Καρδίτσας του 1984 μπορεί να ήταν και λίγες.
Μετά από 30 χρόνια, στις 7 το απόγευμα του Σαββάτου της 6ης Σεπτεμβρίου, ξαναπεράσαμε το κατώφλι του σχολείου, του πρώην, πλέον, 1ου Λυκείου και ευχαριστούμε θερμά το Δήμο Καρδίτσας που μας βοήθησε σ’ αυτό, ικανοποιώντας το αίτημά μας να το ανοίξει και να καθαριστεί ένας χώρος του, επί εννεάμηνου, κλειστού κτιρίου.
Οι αναμνήσεις, η συγκίνηση, η νοσταλγία φώναξαν «παρών». Μας συνόδευσαν στο προαύλιο, στο αμφιθέατρο, στις λίγες λέξεις που είπαμε και ακούσαμε από τους παλιούς μας δασκάλους καθισμένοι στα έδρανα της αίθουσας. Γελάσαμε και έχω την αίσθηση ότι το γέλιο μας ήταν απαλλαγμένο από το βάρος της 30ετίας που ο χρόνος συσσώρευσε στις πλάτες μας.
Φυσικά δεν σταματήσαμε εκεί. Η βραδιά συνεχίστηκε σε ταβέρνα της πόλης και σε μπαράκι. Δυο καταστήματα που υπήρχαν και στα μαθηματικά μας χρόνια. Το διασκεδάσαμε, δεν λέω, αλλά αυτό που πραγματικά είχε σημασία ήταν η επανασύνδεση και τα αποτελέσματά της που τα έβλεπες παντού.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε ονόματα. Σε παρόντες και απόντες. Σε επαγγελματικές ιδιότητες, σε καριέρες. Τίποτα όμως από αυτά δεν έχει μεγάλη σημασία γι αυτό θα αρκεστώ σε κάποιες φωτογραφίες που ούτως ή άλλως δεν λείπουν ποτέ σ’ αυτές τις περιπτώσεις και εμπλουτίζουν και το κείμενο με εικόνα. Αυτό που έχει σημασία και θέλεις να δεις και να ξαναζήσεις σε μια τέτοια συνάντηση είναι αυτό που γέμιζε το προαύλιο και τις αίθουσες πριν από 30 χρόνια. Κι αυτό νομίζω το πετύχαμε.
Απλά θέλω να ευχαριστήσω όσους συμμαθητές-τριες (πάντα θα είμαστε) ήταν εκεί και μάλιστα κάποιοι έφτασαν στην Καρδίτσα από πολύ μακριά, τους καθηγητές που ήρθαν, μας συγκίνησαν και συγκινήθηκαν αλλά και εκείνους που δεν ήρθαν και ελπίζουμε να είμαστε όλοι καλά και να τους δούμε, σε πέντε χρόνια από τώρα, που θα είναι η επόμενη συνάντηση.
Ένας απόφοιτος 1984 του 1ου Λυκείου Καρδίτσας