Η κόπρος του Αυγείου (μέρος 3ο) - Συθέμελες αλλαγές αντί λαϊκισμού Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Στο δεύτερο μέρος αναλύθηκαν οι δυνατές λύσεις για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας μας. Κατά τη γνώμη μου μόνον η ακολοθούμενη λύση (μεσοπρόθεσμο και μετακύλιση του χρέους) είναι εφικτή και κυρίως η λιγότερο επώδυνη για τον απλό πολίτη.
Προϋποθέτει όμως θάρρος και αλλαγή νοοτροπίας από το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Να συναινέσουν σε αποτελεσματικά μέτρα και όχι να μαλώνουν σαν τα κοκόρια με παιδιάστικα πείσματα πάνω στο πτώμα του ασθενούς.
Η λύση αυτή έχει δυο πυλώνες.
Ο πρώτος είναι οι αποκρατικοποιήσεις. Θέλουμε δεν θέλουμε βρισκόμαστε σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, και είμαστε αναγκασμένοι στα πλαίσια αυτά να λειτουργούμε. Οι αποκρατικοποιήσεις για να εκτιμηθούν θετικά στο εξωτερικό περιβάλλον θα πρέπει να καθολικές. Οι απλές μετοχοποιήσεις δεν έχουν αποδώσει και έχουν παράξει μόνο αμφίβολης αξίας έσοδα καθώς επιλέχθηκαν στο παρελθόν από έναν «ιδιότυπο λαϊκισμό που διατρέχει το πολιτικό σύστημα».
Τελευταία γίνεται πολύς λόγος για το ποιος θα τεθεί επικεφαλής του Δημόσιου Ταμείου Κρατικής Περιουσίας που θα σηκώσει το βάρος των αποκρατικοποιήσεων. Προτάθηκε μάλιστα ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του Κοινοβουλίου. Ο κ. Παπαδόπουλος ζητούσε από το 2008 «συθέμελες αλλαγές για να απελευθερωθούν οι σχολάζουσες δυνάμεις της οικονομίας, αλλά και η ίδια η κοινωνία από τα στερεότυπα που τη διατηρούν καθηλωμένη», και μιλούσε για ένα «νέο πνεύμα που πρέπει να κυριαρχήσει στη χώρα».
Με τις καθολικές αποκρατικοποιήσεις θα συμβεί ένα θετικό σοκ στην οικονομία για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχήν θα δώσει η χώρα το μήνυμα στο εξωτερικό ότι αλλάζει οριστικά. Απαλλάσσεται από στερεότυπα και εμμονές που κρατούν τις υγιείς δυνάμεις καθηλωμένες. Ακόμη θα εισπράξει το κράτος πολύτιμο ρευστό που ένα μέρος του θα οδεύσει για να εξοφληθεί μέρος του χρέους (έτσι μειώνονται και οι τόκοι που θα πληρώνουμε κάθε χρόνο). Τέλος, θα εισρεύσει ξένο χρήμα, που θα επενδυθεί στη χώρα για ανάπτυξη. Προϊόντα και υπηρεσίες λόγω ανταγωνισμού θα γίνουν πιο φθηνά για τον απλό πολίτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μείωση τιμών στην τηλεφωνία (σταθερή και κινητή) αλλά και η αναβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρει στον πολίτη.
Ο δεύτερος πυλώνας είναι η μετακύλιση μέρους του χρέους στο μέλλον. Οι προτάσεις πολλές. Από ευρωομόλογα, διαπραγμάτευση του επιτοκίου ως εθελοντική αναδιάρθρωση. Πάντως, χωρίς να υποστηρίζω ότι είμαι ειδικός, καλό θα είναι να προβλεφθεί και μια περίοδος χάριτος, κατά την οποία η Ελλάδα θα πληρώνει τόκους αλλά όχι χρεολύσια. Σ΄αυτή την περίοδο η χώρα θα αναλάβει την υποχρέωση να αναδιαρθρώσει την οικονομία της ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στο ακέραιο. Το κυριότερο είναι να διατηρήσει η Ελλάδα τη φερεγγυότητά της ώστε να αρχίσει αρχικά να μην παράγει κάθε χρόνο ελλείμματα και έπειτα να γυρίσει η οικονομία σε θετικό πρόσημο. Όταν έχεις ανάπτυξη εξοφλείς σταδιακά τα χρέη σου. Τούτο παραδέχονται και οι Ευρωπαίοι γι’ αυτό και αναμένεται να συναινέσουν σε δυο θέματα:
α) απλοποίηση του ΕΣΠΑ με μείωση της εθνικής συμμετοχής από 25% σε 15% (ήδη έγινε) και
β) η υποχρέωση εθνικής συμμετοχής των συγχρηματοδοτούμενων έργων να μεταφερθεί στα επόμενα χρόνια όταν θα έχουμε γυρίσει σε θετική ανάπτυξη.
Εμείς οι Έλληνες είμαστε λαός που κυριαρχούν τα έντονα συναισθήματα. Από την απόλυτη ευφορία των Ολυμπιακών Αγώνων (2004) πέσαμε στην απόλυτη απογοήτευση. Τούτες τις κρίσιμες στιγμές χρειάζεται ψυχραιμία. Οι σειρήνες είναι πολλές όπως και οι καταστροφολόγοι. Δεν είναι καλοί σύμβουλοι.
Το κίνημα των αγανακτισμένων που είναι η μοναδική υγιής αντίδραση της κοινωνίας, προσπαθούν να το καπηλευθούν διάφοροι. Οι αγανακτισμένοι ουσιαστικά διαδηλώνουν την αγωνία για το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας. Θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της η Κυβέρνηση το αυθεντικά λαϊκό αυτό κίνημα. Να αφουγκραστεί και να προχωρήσει σε άμεσα μέτρα ανακούφισης. Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτό.
Για παράδειγμα το μέτρο των αποδείξεων να συνεχίσει να εφαρμόζεται όπως ισχύει σήμερα για μισθωτούς και συνταξιούχους μέχρι ενός καθαρού ποσού πχ. 2000€ μηνιαίως. Αυτοί είναι η μάζα των μικρομεσαίων που αφενός δεν φοροδιαφεύγουν και αφετέρου στηρίζουν την κατανάλωση. Με τις αποδείξεις αυτών (μέσω της φοροκάρτας) θα μπορεί να ελέγξει ηλεκτρονικά τη φοροδιαφυγή όσων μόνιμα φοροδιαφεύγουν.
Και να τολμήσει, όπως μέχρι σήμερα έχει δείξει, να έλθει σε σύγκρουση με κατεστημένα συμφέροντα. Να κόψει το γόρδιο δεσμό της υστέρησης της χώρας ακόμη και αν έλθει σε σύγκρουση με το βαθύ κράτος και τα στερεότυπα. Και αν σήμερα μας πονάνε τα οικονομικά μέτρα, αν ελεγχθεί η φοροδιαφυγή και η μαύρη εργασία, εξορθολογιστούν οι κρατικές δαπάνες, εμπεδωθεί η διαφάνεια και η αξιοκρατία, μειωθεί η γραφειοκρατία, αξιοποιηθούν σωστά τα ευρωπαϊκά κονδύλια, γίνει η οικονομία μας ανταγωνιστική, και πρώτα-πρώτα στρωθούμε στη δουλειά, θα μπορέσουμε να ζήσουμε σε λίγα χρόνια σε ευημερία. Και αυτό το οφείλουμε στα παιδιά μας.
Αντί επιλόγου θα κλείσω, όπως καταλήγει ο καθηγητής κ. Λιανός «Ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου επέλεξε τον δρόμο του έντιμου πολιτικού και όχι του αναξιόχρεου και πονηρού πολιτικάντη που θα κοροϊδέψει τους κουτόφραγκους. Η Ελλάδα πρέπει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που εκουσίως ανέλαβε. Ο δρόμος αυτός περιέχει έναν κίνδυνο και ταυτόχρονα μια μεγάλη προοπτική. Ο κίνδυνος βρίσκεται στη λαϊκή δυσαρέσκεια και στις αντιδράσεις που η πολιτική αυτή μπορεί να προκαλέσει. Η προοπτική βρίσκεται στο ότι η ακολουθούμενη πολιτική μπορεί να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου της σύγχρονης Ελλάδας, δηλ. να επιφέρει αλλαγές που έπρεπε να γίνουν εδώ και δεκαετίες και χωρίς τις οποίες η Ελλάδα δεν μπορεί να ευημερήσει στον σύγχρονο κόσμο».
Βασίλειος Θ. Σουφλάκος
πρώην Αντιδήμαρχος
Έργων, Πολεοδομίας & Νέων Τεχνολογιών
(Φυσικός – MSc Τηλεπικοινωνίες)
Για να δείτε το 1ο μέρος κάντε κλικ εδώ.
Για να δείτε το 2ο μέρος κάντε κλικ εδώ.