"Μετά τον ανασχηματισμό, τι;" άρθρο του Νικ. Καλιακούδα
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Αυτή η ιστορία των κυβερνητικών ανασχηματισμών και των νέων εκκινήσεων έχει γίνει πλέον βαρετή. Πέραν ελαχίστων διορθωτικών παρεμβάσεων, δεν εξυπηρετούν τίποτε άλλο παρά πολιτικές ισορροπίες, συμβιβασμούς και επικοινωνιακούς σκοπούς.
Όταν στο νέο κυβερνητικό σχήμα, όπου οι ΑΝ.ΕΛ, που αποτελούν μια 10μελή κοινοβουλευτική ομάδα κατέχουν 7 υπουργικά χαρτοφυλάκια, δεν μπορείς να μη καταλήξεις σε τέτοιο συμπέρασμα! Επίσης το σχήμα αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί δομικού ανασχηματισμού. Πόσο δομικός μπορεί να είναι ένας ανασχηματισμός, όταν αυξάνονται τα υπουργεία και οι υπουργοί; Όταν το σχήμα αντί για ολιγομελές, ευέλικτο και αποτελεσματικό γίνεται ακόμη πιο βαρύ και δυσλειτουργικό; Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που έχει να κάνει με την αξιοπιστία των κυβερνώντων, που δυστυχώς, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ξόδεψαν ένα μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο που είχε δημιουργηθεί, ανερχόμενοι στην εξουσία.
Όταν η πολιτική σου επικυριαρχία χάνεται, οι ανασχηματισμοί, είτε είναι δομικού είτε σαρωτικού χαρακτήρα, έχουν πρόσκαιρο όφελος! Μάλιστα οι κραδασμοί που συνήθως ακολουθούν, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, δεν οδηγούν ούτε στο καλύτερο συντονισμό της κυβέρνησής σου και ούτε φυσικά στη διεύρυνση του χώρου σου. Κατά κανόνα, δημιουργούν διαχειριστικά προβλήματα και κυβερνητική αποσύνθεση.
Όταν γκρεμίζεις αντί να χτίζεις συμμαχίες, τόσο με τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα, όσο και με την ίδια τη κοινωνία, είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορείς να πας μακριά. Τα πράγματα για σένα γίνονται ασφυκτικά και περιπλέκονται δραματικά. Όταν κλείνεσαι στο «καβούκι» σου και με ένα ξεπερασμένο και γερασμένο πολιτικό λόγο προσπαθείς να κυριαρχήσεις πολιτικά σε μια κοινωνία που δεν ακούει, είναι ζήτημα χρόνου να σε εγκαταλείψει. Είναι σίγουρο ότι θα στρέψει το βλέμμα της αλλού, ενδεχομένως σε κάτι καινούργιο που ψάχνει εναγωνίως ή σε κάτι κατ’ επίφαση καινούργιο ή και σε κάτι «αναγκαίο κακό». Όταν είσαι προσηλωμένος στο παρελθόν και προσπαθείς να προσαρμοσθείς σε μια αντίληψη, που μέχρι χθες κατηγορούσες, τότε τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά και οι πολιτικές και ιδεολογικές τερατογενέσεις δυστυχώς, βρίσκονται ante portas (=προ των πυλών).
Όταν το συνέδριό σου, μια κορυφαία διαδικασία για το κόμμα σου, δεν το παρακολουθεί η κοινωνία, τότε πρέπει να ψαχτείς ακόμη περισσότερο! Όταν σε αυτό επιβεβαιώνεται η επικυριαρχία του σκληρού κομματικού πυρήνα, δεν πρέπει να προσδοκάς κάτι το προωθημένα και σύγχρονο, που απαιτούν οι σημερινές συνθήκες. Όταν το συνέδριο σου - συνέδριο της αριστεράς - περιορίζεται μόνο στην ανταλλαγή απόψεων στα θέματα εξουσίας και μόνο, τότε οδηγείσαι σε ιδεολογικό και πολιτικό αδιέξοδο και έχεις ήδη ακυρωθεί από τις ευρύτερες προοδευτικές και κοινωνικές μάζες. Τώρα πλέον, κανείς δεν συγκινείται από τους τακτικισμούς και τα «νέα ξεκινήματα», που εξαγγέλλεις.
Λοιπόν, για να ακριβολογούμε. Η χώρα χρειάζεται πολύ δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Οικονομία, εξωτερική πολιτική, υγεία, παιδεία, πρόνοια, προσφυγικό είναι οι τομείς που πρέπει να γίνει δουλειά μυρμηγκιού. Με γνώση, θέληση, επιμονή και κυρίως με συναίνεση και συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων, για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα που έχει ανάγκη ο τόπος. Διαφορετικά κανένας ανασχηματισμός, δομικός ή σαρωτικός και κανένα συνέδριο είναι ικανό να μας βγάλει από το καθοδική πορεία, στην οποία έχουμε μπει.
Νίκος Καλιακούδας
Οικονομολόγος