“Το ίχνος του Χρόνου” προβλήθηκε στην αυλή του Αρχαιoλογικού Μουσείου Καρδίτσας (+Φώτο +Βίντεο) Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Τοπική Επικαιρότητα
- Εκτύπωση
Την μαγεία του θερινού κινηματογράφου με τη γοητεία της αρχαιολογίας συνδύασαν οι Καρδιτσιώτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας και παραβρέθηκαν απόψε (Τετάρτη 25/5) στην ειδική προβολή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ της κ. Διονυσίας Κοπανά με τίτλο «Το ίχνος του Χρόνου» που πραγματοποιήθηκε στην αυλή του Αρχαιολογικού Μουσείου Καρδίτσας.
«Το Ίχνος του Χρόνου» είναι μια ταινία για τον χρόνο, τη μνήμη, τη νοσταλγία. Μια ταινία για τη γοητεία της αρχαιολογίας και της ανασκαφής, μέσα από το post mortem πορτρέτο του Γιάννη Σακελλαράκη ο οποίος ήταν Έλληνας αρχαιολόγος, (1936-2010) διεθνούς κύρους, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης και μέλος της ελληνικής αρχαιολογικής υπηρεσίας από το 1963, ο οποίος διακρίθηκε για τις αρχαιολογικές του ανασκαφές και ανακαλύψεις στην Κρήτη.
Μεταξύ άλλων ανέσκαψε τις Αρχάνες, μαζί με τη σύζυγο του Έφη Σακελλαράκη όπου σε ένα «βύθισμα» ανακάλυψε ένα μικρό θαλαμωτό τάφο που ωστόσο δεν διέθετε ευρήματα. Έτσι ξεκίνησε την αναζήτηση του Ανακτόρου των Αρχανών και το κατάφερε. Στη συνέχεια ανακάλυψε το αρχαίο νεκροταφείο στο Φουρνί και τον ναό στα Ανεμόσπηλια.
Το 1984 ανακάλυψε στο Ιδαίον Αντρο της Κρήτης, σειρά σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων της Μινωικής Περιόδου, τα οποία μάλλον είχε κρύψει παλαιότερα εκεί κάποιος κάτοικος των Ανωγείων. Τελευταία ανέσκαψε στα Κύθηρα και ανακάλυψε την Ζώμινθο.
Η Διονυσία Κοπανά ήθελε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τον αρχαιολόγο Γιάννη Σακελλαράκη, εμπνευσμένη από τον αρχαιολόγο πατέρα της, μέσω του οποίου είχε γνωρίσει το έργο του. Συναντήθηκε μαζί του προκειμένου να πάρει την άδεια για να κινηματογραφήσει τον ίδιο και το έργο του, αλλά δεν πρόλαβε να γυρίσει ούτε ένα πλάνο μαζί του. Ο Γιάννης Σακελλαράκης πέθανε πριν τα γυρίσματα κι έτσι το ντοκιμαντέρ ξεκίνησε σαν αποχαιρετισμός και χρέος μαζί. Στη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων που αφιέρωσε στα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ, η Διονυσία Κοπανά επισκέφθηκε οκτώ διαφορετικούς χώρους με τους οποίους συνέδεσε το όνομά του ο Γιάννης Σακελλαράκης - ξεκινώντας από τον τελευταίο, τη Ζώμινθο και φτάνοντας μέχρι τις Αρχάνες, το Ιδαίον Αντρο και τα Κύθηρα.
Η ταινία απέσπασε το Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Αρχαιολογικών Ταινιών της Ροσένια (Κατάνια, Ιταλία), καθώς και το 2o Βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας μεγάλου μήκους στο Φεστιβάλ ελληνικού ντοκιμαντέρ Χαλκίδας – DocFest, ενώ συμμετείχε στο φεστιβάλ Αντάλιας στην Τουρκία, στο Φεστιβάλ ταινιών για την αρχαιολογία στη Φλωρεντία, στο «Arkhaios film festival» των ΗΠΑ, στο «The archaeology channel film festival», στο «GrecDoc festival» της Γαλλίας, στο Φεστιβάλ Λονδίνου, καθώς και στα Φεστιβάλ Χανίων & Ιεράπετρας.
Κωστής Κριτσιάνης