Στ. Μεϊμάρογλου: Η Ρεάλ Μαδρίτης, ο παράδεισος, η κόλαση, η συγκέντρωση, η διάταξη, τα καντήλια μας και το κουρασμένο μυαλό... Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Στέφανος Μεϊμάρογλου
- Εκτύπωση
Είδα τον τελικό του Κυπέλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, (εγώ δεν γουστάρω να το λέω Τσάμπιονς Λίνγκ), μαζί με έναν καλό φίλο, ποδοσφαιριστή, ο οποίος σε όλη την διάρκεια του ματς, μου έλεγε, ότι θα σηκώσει το κύπελλο η Ατλέτικο Μαδρίτης!
Μόλις προηγήθηκε η Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά και σε όλη την διάρκεια του ματς, του έλεγα εγώ, πώς έχω την αίσθηση ότι η Ρεάλ, θα επικρατήσει, όπως και εντέλει έγινε. Στο τέλος δικαιώθηκε η διαίσθηση μου!
Ας μπούμε όμως στην ουσία και να πούμε πέντε πράγματα για αυτόν τον σπουδαίο αγώνα. Καταρχήν είναι πραγματικά εκπληκτικό, να βλέπεις σε έναν τέτοιο τελικό, να φτάνουν και να αναμετρούνται, δύο ομάδες από την ίδια πόλη. Αυτό είναι όχι απλώς σπάνιο, αλλά θα έλεγα ότι στατιστικά γίνεται μια φορά στα εκατό χρόνια!
Για να είμαι ξεκάθαρος, το Κύπελλο έπρεπε να το πάρει η Ατλέτικο! Και το λέω αυτό, διότι όταν φτάνεις στις καθυστερήσεις και νικάς 1 - 0, τότε πράγματι είναι αυτό που λέμε, έφτασα στην πηγή, και όχι δεν ήπιε νερό, αλλά για την ακρίβεια, πήγε να πιεί νερό, και πνίγηκε σε μιά κουταλιά νερό! Στο ποδόσφαιρο, όταν αναμετρούνται ομάδες που μέσα στον αγωνιστικό χώρο παρουσιάζουν ισορροπία, τότε όλα κρίνονται στην λεπτομέρεια!
Γίνεται λοιπόν στις καθυστερήσεις μία σέντρα της πλάκας, ξέρουν άπαντες, παίκτες και προπονητής της Ατλέτικο, ότι, αν κάνουν το απλό, δηλαδή να απομακρύνουν την μπάλα, είναι πρωταθλητές Ευρώπης! Και αντί να γίνει αυτό, δηλαδή το απλό, το εύκολο, το αναμενόμενο, έρχεται ένας παίκτης από το "πουθενά", και με κεφαλιά, στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, και αλλάζει τα δεδομένα, και παίρνει την μπουκιά από το στόμα!
Στο ποδόσφαιρο, τα πάντα είναι το μυαλό, και μετά το μυαλό, τον πρώτο λόγο τον έχει, (όπως και στην μάχη, στον πόλεμο δηλαδή) ή διάταξη! Όχι το σύστημα. Δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο σύστημα! Σύστημα και μάλιστα με παραλλαγές, υπήρχε παλιά στο Προπό! Το μυαλό, κρίνει τα πάντα. Και ήταν φανερό, ότι το μυαλό των παικτών και την τεχνικής ηγεσίας, της Ατλέτικο, είχε κουραστεί! Και όταν κουράζεται το μυαλό, παύει να δίνει σωστές εντολές!
Ο έξοχος κατά γενική ομολογία, κατά τα άλλα, προπονητής της Ατλέτικο, με εξέπληξε αρνητικά, όταν λίγο πριν την λήξη της αναμέτρησης, αλλά ακόμη και μετά την ισοφάριση που εδέχθη η ομάδα του, ασχολούταν με τους φιλάθλους της ομάδος του, και τούς προέτρεπε, με λεκτικούς χαρακτηρισμούς, με την γλώσσα του σώματος του, αλλά και με κινήσεις συγκεκριμένες των χεριών του, στο να φωνάζουν υπέρ της ομάδος του! Αυτό δείχνει πολλά! Δείχνει άνθρωπο έντρομο, και σε κατάσταση πανικού! Αν ήθελε, (λεφτά έχει υποθέτω), ας μίσθωνε έναν άνθρωπο σε στυλ μαέστρου, να κατευθύνει τις φωνές των φιλάθλων! Ένας προπονητής, δεν δικαιολογείται σε αυτό το επίπεδο μάλιστα, να κάνει αυτήν την αρρωστημένη "παράσταση".
Άσε ρε άνθρωπε του Θεού τους φιλάθλους! Αυτά τα πολύτιμα δευτερόλεπτα που έχασες, όταν νικούσες στις καθυστερήσεις με 1 - 0, έπρεπε να τα διαθέσεις στους παίκτες σου, και όχι να κάνεις τον μέτρ, ή να παριστάνεις τον "χούλιγκαν"! Το αν και πότε, θα σε χειροκροτήσει, θα σε αποθεώσει ο άλλος, δεν επιβάλλεται, ούτε υποδεικνύεται! Αυτός θα το κρίνει ο άλλος, όχι εσύ! Δείτε πάλι τα πλάνα, και ασφαλώς θα συμφωνήσετε μαζί μου!
Μα θα μου πει κάποιος, "φταίει αυτό"; Η απάντηση είναι . . . Ασφαλώς ΝΑΙ! Φταίει και αυτό! Είναι η λεπτομέρεια. Όταν γίνεται η σφαγή του Δράμαλη, όταν η ψυχολογία, η ψυχοσύνθεση, ακόμη και η κατάσταση της υγείας, αλλά και η αγωνιστικότητα των παικτών σου μεταβάλλονται, από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο, εσύ αντί να είσαι συγκεντρωμένος στους παίκτες σου, και αν χρειαστεί να είσαι έτοιμος να εισβάλεις και συ μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να τους στηρίξεις, εσύ κάνεις σινιάλα, και παραινέσεις επί μακρόν μάλιστα προς την εξέδρα, τότε δεν είσαι φυσικά ανίκανος προπονητής, αλλά ένας προπονητής που στην πιο κρίσιμη στιγμή, απώλεσες το μυαλό σου, και τιμωρήθηκες για αυτό.
Ο μαέστρος κοιτάζει να εμψυχώνει, να κουμαντάρει και να ελέγχει τους οργανοπαίκτες του, και δεν προτρέπει το κοινό, ΠΟΤΕ, στο να τον χειροκροτήσουν!
Στέφανος Μεϊμάρογλου
προπονητής ποδοσφαίρου